Βουτιά στα χρώματα (Μέρος Ι)

α. "Το τραγούδι των χρωμάτων" ένα παλιό ινδιάνικο ποίημα των Ναβάχο, μάς έβαλε στον κόσμο των χρωμάτων για φέτος.

Κάναμε μια πρώτη ανάγνωση στο ποίημα και αναγνωρίσαμε τα χρώματα κόκκινο, πράσινο, κίτρινο και μαύρο.

Χωριστήκαμε σε 4 ομάδες σύμφωνα με τα παραπάνω χρώματα και καθεμιά ομάδα πήρε από ένα είδος κρουστού.

Αφού εξηγήσαμε ότι τα λέμε κρουστά επειδή τα χτυπάμε και θα μπορούσαμε να τα φωνάζουμε και "χτυπητά", η καθεμιά ομάδα πήρε από ένα είδος κρουστού. Η ομάδα "κόκκινο χρώμα" πήρε ντέφια, η ομάδα "κίτρινο χρώμα" πήρε μαράκες, η ομάδα "πράσινο χρώμα" πήρε τρίγωνα και η ομάδα "μαύρο χρώμα" πήρε τα ξυλάκια.

 β. Και το παιχνίδι άρχισε:

1. Διαβάσαμε δεύτερη φορά το ποίημα. Το παιχνίδι ορίζει ότι κάθε φορά που θα ακούγεται η λέξη-χρώμα της κάθε ομάδας, αυτή θα παίζει το αντίστοιχο κρουστό όργανο.

2. Αφήσαμε το ποίημα και παίξαμε με τις παλάμες-χρώματα. Όταν η δασκάλα έριχνε στην παρεούλα την κόκκινη παλάμη ακούγονταν τα ντέφια, στην κίτρινη ακούγονταν οι μαράκες , στην πράσινη ακούγονταν τα τρίγωνα και στη μαύρη ακούγονταν τα ξυλάκια. Για όση ώρα η παλάμη-χρώμα ήταν στο πάτωμα τα μουσικά όργανα "κελαηδούσαν". Όταν ήταν στα χέρια της δασκάλας τα μουσικά όργανα "ξεκουράζονταν".

3. Στο επόμενο παιχνίδι έπεφταν δυο-δυο οι παλάμες στην παρεούλα και έπαιζαν δυο μαζί οι ομάδες των κρουστών.

4. Σε άλλη παραλλαγή του ίδιου παιχνιδιού "έπεφτε" στην παρεούλα η παλάμη-χρώμα με το όνομα της αντίστοιχης λέξης του χρώματος γραμμένη πάνω της και έπαιζε η αντίστοιχη ομάδα κρουστών.

5. Και σε μια τελευταία παραλλαγή έπεφτε στην παρεούλα μόνο η λέξη του χρώματος και τα παιδιά έπρεπε να διαβάσουν τη λέξη πριν αποφασίσουν ποια ομάδα θα παίξει τα κρουστά της.

γ. Αφού ολοκληρώσαμε τα παιχνίδια με τα κρουστά και τα χρώματα σχηματίσαμε έναν πίνακα απλής εισόδου με θέμα "Το αγαπημένο μου χρώμα". Τα παιδιά έκοβαν και κολλούσαν δίπλα στο όνομα τους το αγαπημένο τους χρώμα σε σχήμα τετραγώνου. Αφού μετρήσαμε ποιο χρώμα είναι το αγαπημένο μας καταλήξαμε σε ισοπαλία ανάμεσα στο μπλε, το κόκκινο και το κίτρινο.

Αναπαραστήσαμε στη συνέχεια τα παραπάνω σε διάγραμμα με τη βοήθεια των χρωματιστών χαντρών.

δ. Ακολουθώντας το αγαπημένο μας χρώμα σχεδιάσαμε και κόψαμε από μια ομπρέλα, η "χρωματομπρέλα" μας, όπως την ονομάσαμε με αρχικό σκοπό να διακοσμήσουμε με χρώματα τα παράθυρα μας. Στη συνέχεια όμως, όπως θα δείτε, τα σχέδια μας άλλαξαν ( και εδώ είναι που λένε και έχουν δίκιο ότι μπορεί να σχεδιάζουμε εμείς οι νηπιαγωγοί αλλά μια ιδέα ή μια κίνηση ενός νηπίου μπορεί να δώσει νέες ιδέες και εμπνεύσεις που οδηγούν σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια).

Όταν τα παιδιά σχεδίασαν και έκοψαν τις ομπρέλες τους, τις στολίσαμε, έχοντας σαν εργαλείο πλαστικά καλαμάκια, με στάλες βροχής-χρώματα γύρω-γύρω (περιμετρικά) της ομπρέλας. Όταν στέγνωσαν συγκεντρωθήκαμε στην παρεούλα για να θαυμάσουμε ο ένας τη δουλειά του άλλου.

Τότε, μερικά παιδιά, έκαναν πως έμπαιναν κάτω από την ομπρέλα τους για να προστατευτούν από τη βροχή. Βλέποντας τα, τα υπόλοιπα παιδιά, μιμήθηκαν τις κινήσεις τους. Έτσι καταλήξαμε όλοι να αυτοσχεδιάζουμε στην κατάσταση "πως προφυλασσόμαστε από τις ψιχάλες, από τη βροχή, από την καταιγίδα".

Φωτογραφήσαμε τα παραπάνω στιγμιότυπα με τις χρωματομπρέλες μας και κολλήσαμε τους εαυτούς μας πάνω στις ομπρέλες σαν να τις κρατάμε και τις φυλάξαμε στο συρτάρι μας.