Ετικέτες

Αγγλικά στο Νηπιαγωγείο (3) Αγωγή Υγείας (9) Ανακοινώσεις (140) Ανακοινώσεις - ΠΕΙ.Σ (13) Άνοιξη (3) Απόκριες (19) Άρθρα (54) Αρχή Σχολικής Χρονιάς (29) Βήματα για τη Ζωή (1) Βιβλία για παιδιά (6) Γενέθλια (14) Γιορτές (13) Γιορτή της Μητέρας (16) Γιορτή του Πατέρα (1) Γλώσσα (5) Γονείς (31) Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης (6) Έθιμα (2) Ειδική Αγωγή (1) Εκδηλώσεις Συλλόγου Γονέων (8) Εκδηλώσεις του Νηπιαγωγείου μας (32) Εκπαιδευτικές Επισκέψεις (3) Εκπαιδευτικοί (2) Επιμορφώσεις εκπαιδευτικών (1) Εργασία στο σπίτι (64) Εργασίες νηπίων (16) Εργαστήρια Δεξιοτήτων (12) Ευρωπαϊκά Προγράμματα (3) Η Βιβλιοθήκη στο Νηπιαγωγείο (11) Ημέρα-Νύχτα (2) Θεματικές προσεγγίσεις (46) Καινοτόμες παρεμβάσεις (7) Καλοκαίρι (4) Μαθηματικά (3) Νέα Προγράμματα Σπουδών (3) Νομοθεσία (2) Όμιλοι (14) Ονομαστική Εορτή (1) Παγκόσμιες Ημέρες (5) Πάσχα (9) Περιβάλλον (4) Ρομποτική (1) Σαρακοστή (2) Σχολική Ψυχολόγος (3) Τέχνες (1) Τηλεδιάσκεψη (30) Το Νηπιαγωγείο μας (2) Φιλαναγνωσία (2) Φυσικές Επιστήμες (1) Χειμώνας (8) Χριστούγεννα (31)

ArtMissions#Skills Labs

ArtMissions#Skills Labs
The e-twinning project's blog that contains all of our work

Μπορείτε να απολαύσετε το ιστολόγιο μας σε όλες τις γλώσσες του κόσμου

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Περιβάλλον Ώρα Μηδέν - Καλοκαιρινή γιορτή 2016



Καλοκαιρινή Γιορτή 2016
Περιβάλλον, ώρα μηδέν

ΣΚΗΝΗ  1η – Μαργαρίτες, Παπαρούνες, Ανεμώνες, Θάμνοι, Πεύκα – Το Πρόβλημα  Ρόλοι 10

Τραγούδι: Η Μαργαρίτα , η Μαργαρώ – Θεοδωράκης


Μαργαρίτα 1:          Άσπρα πέταλα φορώ
                              κι έχω λυγερό κορμό
                              το λουλούδι της αγάπης είμαι εγώ
                              φυτρωμένο στο αγρό.

                              Σήμερα όμως κι εδώ
                              η ατμόσφαιρα έγινε βαριά
                              το νέφος ήρθε το βαρύ
                              κι η μόλυνση η τρομερή.

Μαργαρίτα 2:          Όταν τα πέταλα μου μαδούν
                              λέξεις  αγάπης αντηχούν
                              «Μ’ αγαπά», «Δε μ’ αγαπά»
                              «Μ’ αγαπά», «Δε μ’ αγαπά»
                              κι η καρδούλα τους χτυπά.

                              Στης ζωής μου την αρχή
                              το αεράκι το ελαφρύ
                              κουβαλούσε την ευωδιά των λουλουδιών
                              και το ζουζούνισμα των μελισσιών.

                              Τώρα που μεγάλωσα
                              τ’ αυτιά μου ενοχλεί
                              των αμαξιών η φασαρία.
                              Κι η μυτούλα μου «καίγεται»
                              από των σκουπιδιών τη δυσωδία.

Θάμνος 1:              Από πάνω μέχρι κάτω
                              πράσινο είμαι βαμμένο.
                              Με καμάρι κουβαλάω
                              του «τριφυλλιού» το χρώμα, το δοξασμένο. 

                              Τώρα, όμως, τελευταία
                              στα κλαδάκια μου τα ωραία
                              βρίσκω όλο σκουπιδάκια
                              πατατάκια, γαριδάκια και από
                              παγωτών, ξυλάκια.

Θάμνος 2:              Φουντωτή είν’ η πρασιά μου
                              μα  μικρή η κορμοστασιά μου.
                              Πράσινα τα φυλλαράκια
                              που ‘χω πάνω στα κλαράκια.

                             
                              Με μπερδέψαν όμως μάλλον
                              με τον πράσινο τον άλλον,
                              των σκουπιδιών τον τενεκέ,
                              τον κύριο Σκουπιδοτενεκέ.

Παπαρούνα 1:        Στα κόκκινα είναι ντυμένη
                              του λιβαδιού η ευλογημένη
                              βρέθηκα εδώ τυχαία
                              ήρθα με τον άνεμο παρέα.
                             
                              Κάποτε ήταν εδώ εξοχή
                              κι ακουγόταν μόνο των πουλιών η φωνή.
                              Κάποτε οι ρίζες μου ακουμπούσαν το χώμα
                              κι έβλεπα των λουλουδιών του λιβαδιού το χρώμα.

Παπαρούνα 2:        Στον ήλιο καθημερινά
                              απλώνω τα πέταλα μου με χαρά.
                              Είμαι ευαίσθητη πολύ
                              η Παπαρούνα η ξακουστή.

                              Αν μπορούσα να περπατήσω
                              όλο αυτό το γκρίζο, θ’ άφηνα πίσω.
                              Στους ρίπους και τα καυσαέρια
                              θα ‘λεγα  «ΑΡΚΕΤΑ»
                              δε σας αντέχω άλλο πια!

Ανεμώνη 1:             Είμαι αγριολούλουδο
                              με ομορφιά και χάρη
                              Είμαι γλυκιά, ευαίσθητη
                              των λουλουδιών καμάρι.

                              Κοιτάω ψηλά τον ουρανό
                              και έχει αλλάξει χρώμα,
                              έχει γίνει γκριζωπός,
                              κι όσο πάει μαυρίζει ακόμα.

Ανεμώνη 2:             Στα ριζά των δέντρων φυτρώνω
                              στη σκιά τους μεγαλώνω.
                              Έχω πολλά χρώματα
                              Δεν έχω ένα μόνο.
                             
                              Η ζωή μου είναι μικρή
                              αλλά τα μάτια μου πολλά έχουν δει:
                              μόλυνση, καπνούς φουγάρα…..
                              Έχω πάρει μια λαχτάρα!!       

Πεύκο 1:                Χάρη στ’ οξυγόνο που σκορπίζω
                              τη ζωή στον άνθρωπο χαρίζω
                              μα αυτό το ‘χει ξεχάσει  
                              το μυαλό του έχει χάσει.

                              Κοίτα δω πόσες σακούλες
                              έχω πάνω στα κλαδιά μου
                              πόσες τσίχλες και τσιγάρα
                              στον κορμό, στα χαμηλά μου.

                              Άλλα λένε κι άλλα κάνουν
                              οι άνθρωποι τα έχουν χάσει
                              κι αυτοί είναι η αιτία
                              που δε θα’ χουμε πια δάση.
                               
Πεύκο 2:                Τις ρίζες μου κάνω βαθιές
                              το χώμα συγκρατώ μ’ αυτές
                              τις πλημμύρες εμποδίζω
                              τον αέρα καθαρίζω.

                              Πέρσι το καλοκαίρι καήκαν
                              τεράστιες εκτάσεις δασών
                              παιχνίδια επικίνδυνα παίζουν
                              οι άνθρωποι «σωρηδόν».

                              Χρειάζομαι αγάπη και υπευθυνότητα
                              Όχι φωτιά και βαναυσότητα:

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:           Ο άνθρωπος πια δεν έχει το Θεό του
                              Προσέχει και φροντίζει μονάχα τον εαυτό του
                              Δεν έχει όμως καταλάβει π ω ς
                              ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ.

ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΑΥΛΑΙΑ
ΣΚΗΝΗ 2η – Μέλισσες, Πεταλούδες, Χελιδόνια, Κότσυφες – Το Πρόβλημα    Ρόλοι 8

Μουσική:
Μια ωραία πεταλούδα
Περνά-περνά η μέλισσα


Κότσυφας 1:           Τραγουδώ κάθε πρωί
                              με τη φωνή μου τη μελωδική,
                              μαζεύω σπόρους και σκουληκάκια
                              απ’ των δέντρων τα κλαδάκια.
                             
                              Είμαι βαθύτατα στεναχωρημένο
                              Και στην προστασία του περιβάλλοντος,
                              ταγμένο.
                              Θα ζητήσω απ’ τα πουλιά
                              κανένα να μην τραγουδά.
                               
Κότσυφας 2:           Την αυγή, όταν χαράξει
                              έχω ήδη τραγούδι φτιάξει
                              για να πω «Ευχαριστώ»
                              εκεί ψηλά στο δημιουργό.

                              Πάω μετά να πιω νερό
                              καθάριο, κρύο, δροσερό         
                              απ’ το ποτάμι που περνά
                              στου λιβαδιού τη δεξιά μεριά.

                              Τις προάλλες, όμως , τι να δω!
                              Θέαμα άσχημο, αποκρουστικό,
                              νερό μαύρο και βρωμερό
                              αντί το διάφανο , το καθαρό.

Χελιδόνι 1:             Από πάνω σαν τηγάνι,
                              από κάτω σαν βαμβάκι
                              και στο τέλος η ουρά μου
                              μοιάζει μ’ ένα ψαλιδάκι.
                              Τι είμαι; Τι είμαι;

                              Από το βορρά στο νότο ταξιδεύω
                              κι απ’ το νότο στο βορρά
                              τη ζεστασιά παντού γυρεύω.

                              Τελευταία όμως διαπιστώνω
                              χειμώνα  και καλοκαίρι έχουμε μόνο
                              Οι εποχές μ’ έχουν μπερδέψει
                              τα πράγματα έχουν χειροτερέψει.

Χελιδόνι 2:             Πετώ πάνω από χώρες και χωριά
                              από ποτάμια, λίμνες και ψηλά βουνά.
                              Έφτιαξα και μια φωλιά
                              καταιγίδες και πλημμύρες
                              την παρέσυραν μακριά.
                              Η Γη έχει ζέστη πολλή
                              κι η στάθμη της θάλασσας έχει ανεβεί.
                              Πονοκέφαλο έχουν οι ειδικοί
                              το κακό πάση θυσία πρέπει να διορθωθεί.

Μέλισσα 1:             Νοικοκυρά εργατική
                              ποτέ δεν τεμπελιάζω
                              ζαχαροπλάστης άριστος
                              το μέλι μου ετοιμάζω.

                              Το μελισσάκι είμαι που πετώ
                              και μαζεύω χρυσή σκόνη
                              από λουλούδι σε λουλούδι χοροπηδώ
                              και φτιάχνω το μέλι το μαγικό!

                              Μα όλο νιώθω ζαλισμένη
                              απ’ τα καυσαέρια περιτριγυρισμένη.
                              Τις νύμφες να ταϊσω δεν μπορώ
                              ούτε στη βασίλισσα να δώσω πολτό. 

Μέλισσα 2:             Κάθομαι σ’ ένα λουλούδι επάνω
                              πήγα το μέλι μου εκεί να κάνω
                              μα τα φυτοφάρμακα ήταν τόσα πολλά
                              που παραλίγο να πεθάνω.

                              Αλλεργία μ’ έπιασε μεγάλη
                              και μέσα στου βήχα την παραζάλη
                              στης μαύρης αράχνης πήγα να μπλεχτώ
                              τον περίτεχνο ιστό.

Πεταλούδα 1:         Πεταλούδα φτερουγίζω
                              με πολύχρωμα φτερά
                              στα λιβάδια τριγυρίζω
                              για να βρω εγώ συντροφιά.

                              Πάω τη γύρη να ρουφήξω
                              απ’ τα όμορφα λουλούδια
                              κι όταν λίγο κουραστώ
                              τα τραγούδια αρχινώ.

                              Βόλτα βγήκα εγώ τριγύρω
                              μα δεν άκουσα πουλιά
                              άκουσα μονάχα κόρνες
                              φασαρία, βουητά.

Πεταλούδα 2:         Χρωματιστή είν’ η φορεσιά μου
                              όταν ανοίγω τα φτερά μου
                              από μακριά έρχομαι εγώ
                              νέα απ’ τη θάλασσα κουβαλώ.

                              Χτες το βράδυ ένα καράβι
                              όταν βγήκε για σεργιάνι
                              στου πελάγου την αγκαλιά
                              έκανε μεγάλη ζημιά.

                              Χύθηκε πετρέλαιο μαύρο και πηχτό
                              δεν άργησε να γίνει το κακό
                              βρήκαν το θάνατο πάρα πολλά
                              ψάρια μα και θαλάσσια φυτά.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:           Ο ανθρώπινος ο νους είναι για όλα η αιτία
                              κι αν αυτός αλλάξει στάση
                              θα’ ναι για το περιβάλλον
                              η μεγάλη σωτηρία.




ΣΚΗΝΗ 3η  Νέφος, Μόλυνση, Εργοστάσια, Μολυσμένη Θάλασσα, πλανήτης Γη - Τα παιδιά διαπιστώνουν το πρόβλημα Ρόλοι 12

Μουσική: Η μόλυνση του περιβάλλοντος – Χάρρυ κλυν


Παιδί 1:                  Τι ωραία που’ ναι η μέρα
                              για παιχνίδια και τραγούδια
                              για να κάνουμε στεφάνια
                              στολισμένα με λουλούδια.

                              Ανάμεσα στα δέντρα και τα λουλούδια
                              να βάλουμε τα φαγητά
                              Στου ποταμού το δροσερό νερό
                              πάω να φυλάξω τα ποτά.

Παιδί 2:                  Στο δάσος μέσα μπήκα
                              μα καθαρό αέρα δε βρήκα.
                              Το νέφος και η μόλυνση έχουν καταλύσει
                              είν’ αναγκαίο τώρα πια όλα να βρούμε λύση.

                              Του ποταμού προσπάθησα νεράκι δροσερό
                              λίγο στο μπουκαλάκι μου να βάλω για να πιω
                              μα είδα βρωμιές να κολυμπούν μαζί με τα μικρόβια
                              το πρόβλημα να λύσουμε πριν γίνουν επεισόδια.

Νέφος,
το τρανό:                 Τον ουρανό από γαλανό
                              με ρύπανση θα βάψω
                              γκρι με τρύπες προτιμώ
                              όλα θα τα αλλάξω.

                              Ανθρώπου δημιούργημα είμαι εγώ
                              είμαι το νέφος το τρανό
                              είμαι βρώμικο, πυκνό
                              όλα τα μαυρίζω εγώ.

                              Δεχθείτε τώρα όλοι σας
                              δείτε ποια είν’ η αλήθεια
                              το νέφος και η μόλυνση
                              σας έγιναν συνήθεια.

Μόλυνση,
η φοβερή:               Μηχανάκια, φορτηγά
                              που στους δρόμους τριγυρίζουν
                              καυσαέρια αφήνουν
                              και τον ουρανό μαυρίζουν.

                              Οι ρύποι και τα καυσαέρια
                              είν’ η δικιά μου πανοπλία
                              θα τ’ αλλάξω στη στιγμή
                              θα τ’ αλλάξω με μανία.

                              Μόλυνση μ’ αποκαλούνε και μπροστά μου όλοι
                              τρέχουν να κρυφτούνε.
                              Τον πλανήτη Γη με τη βοήθεια σας χάλασα
                              μόλυνα, εγώ η ίδια, μέχρι και τη θάλασσα.

Εργοστάσιο,
ο Φουγάρας:           Τ’ αυτοκίνητα δεν είναι
                              όμως μονάχα η αιτία
                              κι οι καπνοί απ’ τα φουγάρα μου
                              μουτζουρώνουν με μανία.

                              Είμ’ ένα εργοστάσιο δε δίνω σημασία
                              στη φύση μα και στο νερό
                              χωρίς ντροπή, χωρίς φραγμό
                              ρίχνω την κάθε μου ουσία.

Παιδί 3:                  Πρέπει να καθαρίσουμε λιγάκι τον αέρα
                              με σαπουνάδες και νερό δε γίνονται όλα ωραία.
                              Δε θέλει ξεσκονόπανο και σκούπα και φαράσι
                              Ο αέρας καθαρίζεται μονάχα από τα δάση.

                              Μόνο τα δέντρα τα ψηλά, θα κάνουν τη δουλειά μας,
                              και με το οξυγόνο τους θ’ ανοίξουν την καρδιά μας.
                              Αλλά και τα πνευμόνια μας που έχουνε μαυρίσει
                              τα δάση μας και μόνο αυτά θα δώσουνε τη λύση.

Παιδί 4:                  Εγώ εκεί που έστρωνα πανί για φαγητά
                              ανάμεσα στα δέντρα και όλα τα φυτά
                              πολλές κουβέντες άκουσα και αναφιλητά:

                              «Δεν αντέχω άλλο, πονάω,
                              έπεσε η φυλλωσιά μου.
                              Μου ξερίζωσαν τις ρίζες
                              και  μου ‘κοψαν τα κλαδιά μου».

                              «Και γω, που έκαναν στάχτη
                              τα μικρά μου, τα κλαδιά
                              όταν έβαλαν στο δάσος
                              τη μεγάλη τη φωτιά».

Παιδί 5:                  Μη φοβάστε, άλλο, μην κλαίτε
                              είπα στα δέντρα, τα μικρά.
                              Εμείς που είμαστε το μέλλον
                              Θα φροντίσουμε γι’ αυτά.

                              Τώρα στον κόσμο των παιδιών
                              τελειώσανε τα λάθη
                              Κι όλοι εμείς είδαμε,
                              ότι αρκετά έχουμε πάθει.

Θάλασσα,
η μολυσμένη:         Κάποτε ήμουνα γαλάζια
                              κάποτε ήμουν καθαρή.
                              Ποιος μολύνει τα νερά μου
                              και ψοφάνε τα παιδιά μου;

                              Τις σακούλες ποιος πετάει
                              και τα υπόλοιπα σκουπίδια;
                              Ποιος πετρέλαιο έχει αφήσει
                              και τη ζωή θέλει να σβήσει;

                              Αν στη θάλασσα πετάτε
                              πετρέλαιο και σκουπίδια
                              τότε που θα κολυμπάτε
                              τι θα έχετε να φάτε;


Πλανήτης Γη,
ο βασανισμένος:     Ωραίος πλανήτης ήμουνα
                              πράσινος, γαλαζωπός
                              σε ολόκληρο το σύμπαν
                              με ‘λεγαν «Μπλε, ο ξακουστός».

                              Τώρα είμ’ ένα σκουπιδονήσι
                              έτσι έχω καταντήσει.
                              Θέλω τον παλιό μου εαυτό
                              όχι ένα λιωμένο παγωτό.

                              Από πού να ξεκινήσω
                              για την τρύπα τι να πω
                              πώς αλλιώς να το εξηγήσω
                              το όζον είναι τρυπητό.

                              Η ατμόσφαιρα του πλανήτη
                              προστασία  είναι μεγάλη
                              όταν τη χαλούν οι ρύποι
                              πανοπλία δεν έχει άλλη!

Παιδί 6:                  Η θάλασσα η γαλανή
                              δεν είναι πλέον καθαρή.
                              Όλα τα σκουπίδια μέσα
                              καταλήγουνε σ’ αυτή.

                              Το πετρέλαιο που αφήνουν
                              τα καράβια στα ταξίδια
                              δηλητήριο γεμίζουν
                              φύκια, ψάρια, μύδια, στρείδια.

                             
                              Αναρωτηθείτε όλοι,
                              ψάξετε να βρείτε λύση
                              και κανείς σας στο εξής
                              τη θάλασσα να μην βρωμίσει.

Παιδί 7:                  Σαν περάσουνε τα χρόνια
                              απ’ τη ζέστη την πολλή
                              θα’ χουν λιώσει όλα τα χιόνια
                              πάνω στην Ανταρκτική.
                              Δε θα υπάρχει πια νερό.
                              Δε θα υπάρχει εκεί ζωή.

                              Και μετά μετανιωμένοι,
                              θα λέμε όλοι μαζί:
                              «Πώς καταντήσαμε τη Γη μας έτσι;»
                              «Είμαστε εντελώς χαζοί;»

ΟΛΑ ΜΑΖΙ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ:             Τι να κάνουμε λοιπόν,
                              για να σώσουμε τη Γη;
                              Παιδίατροι υπάρχουν,
                              υπάρχουν όμως Πλανητογιατροί;



Σκηνή 4η -  Οι Πλανητογιατροί , Παιδιά Οικολόγοι, η Ανακύκλωση, Τικό το Πλαστικό, Μένια η Αλουμινένια, Λίτσα η Γυαλίτσα, Τόνι το Χαρτόνι, Ρία η Μπαταρία, Κάδος Μπλε -  Οι λύσεις (Ανακύκλωση)  Ρόλοι 11.

Σκηνικά Αντικείμενα:
Ξυλάκια και κουδουνάκια Σύνολο 11

Μουσική: Ανακύκλωση – Τριμητόνια


Οικολόγος 1:          Ποιος θα δώσει εξηγήσεις
                              Ποιος θα βρει τώρα τις λύσεις;
                              Μήπως εσύ; Μήπως εγώ;
                              Μήπως ένα δυνατό μυαλό;

                              Ποιος τη Γη θα καθαρίσει;
                              Τα σκουπίδια ποιος θα σβήσει;
                              Μήπως εσύ; Μήπως εγώ;
                              Μήπως ένα ξωτικό;

Οικολόγος 2:          Σωτηρία για τον πλανήτη υπάρχει.
                              Όλοι μαζί να δώσουμε τη μάχη.
                              Έχω ιδέα, εγώ ξέρω, έχω είδηση
                              πρέπει να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση.

                              Όταν είμαι άρρωστος συχνά
                              Το γιατρό καλεί η μαμά.
                              Τώρα που είναι άρρωστη η Γη
                              Ας έρθουν οι Πλανητογιατροί.

Πλανητογιατρός 1:  Έφτασε ο καιρός.
                              Ήρθε ο Πλανητογιατρός.
                              Είναι η δική σου ευκαιρία
                              για να σου πω τη θεραπεία.

                              Μάθετε το και σεις όλοι
                              να’ ναι καθαρή η πόλη
                              και μικροί μα και μεγάλοι
                              κάντε λιγότερη σπατάλη.

                              Ανακύκλωση εδώ και τώρα
                              Κατάλληλη είναι η ώρα.
                              Είναι ζήτημα αρχής.
                              Είναι ζήτημα ζωής.

Κυρία
Ανακύκλωση:          Κάνε ανακύκλωση και συ
                              Φτιάξε απ’ το γυαλί νέο γυαλί,
                              φτιάξε απ’ τα μπουκάλια κάτι άλλο
                              δώσε στα υλικά νέα μορφή.

                              Κάνε ανακύκλωση και συ
                              Φτιάξε απ’ το χαρτί νέο χαρτί
                              από  εφημερίδες ή σακούλες
                              δώσε στο χαρτί ξανά ζωή.

                              Κάνε ανακύκλωση και συ
                              Κι απ’ το αλουμινένιο το κουτί
                              φτιάξε κάτι χρήσιμο καινούργιο
                              που θα μας βοηθήσει πιο πολύ.

                              Ανακύκλωση θα πει:
                              είμαι χρήσιμος πολύ,
                              κύκλος είναι η ζωή
                              Ζήτω η Ανακύκλωση!

Τικό
το Πλαστικό:           Είμαι εγώ το πλαστικό
                              υλικό ανθεκτικό.
                              Είμαι η πιο δύσκολη περίπτωση
                              έχω πολύ αργή αποσύνθεση.  

                              Είμαι ένα ποτήρι πλαστικό
                              νιώθω να  ‘μαι μοναχό.
                              Στα σκουπίδια με πετάξαν
                              κι ούτε πίσω τους κοιτάξαν.
                              Που είναι τ’ άλλα πλαστικά;
                              Που είν’ η δική μου γειτονιά;


Κάδος Μπλε:          Είμ’ ο κάδος Μπλε.
                              Λατρεύω το γυαλί.
                              Ταίστε με σακούλα πλαστική.

                              Είμ’ ο κάδος Μπλε
                              κι ανέλαβα δουλειά
                              τη γη να καθαρίσω απ’ τα χαρτιά.

                              Είμ’ ο κάδος Μπλε.
                              Θέλω για φαί
                              Χαρτί χαρτί χαρτί.

                              Είμ’ ο κάδος Μπλε
                              και θέλω για γλυκό
                              καρφιά, κουτιά από μπύρες και στυλό.

Τόνι,
το Χαρτόνι:             Είμαι ο Τόνι, το χαρτόνι,
                              πάω στο εργοστάσιο που με λιώνει.
                              Κάντε με χαρτοπολτό
                              δεν είμ’ άχρηστο υλικό.

                              Αφού με γέμισαν με λέξεις και γράμματα
                              παραλίγο να με πιάσουν τα κλάματα
                              επειδή αντί στην ανακύκλωση να μ’ αφήσουν
                              στον πράσινο τον κάδο πήγαν να με κλείσουν.

                              Αντί και άλλα δέντρα
                              να κόβονται παιδιά
                              εμένα ανακυκλώστε
                              για να ‘χετε χαρτιά.

Λίτσα,
η Γυαλίτσα:             Φτιάχνομαι από άμμο, άσβεστο
                              και λίγη μόνο σοδίτσα.
                              Είμαι η γυαλιστερή, η διάφανη
                              Η Λίτσα, η Γυαλίτσα.

                              Μόλις πιεις πορτοκαλάδα
                              μπύρα αφράτη ή κρασί
                              ευθύς αμέσως πέτα με
                              στο μπλε τον κάδο το βαθύ.


Μένια,
η Αλουμινένια:       Το αλουμίνιο μου γυαλίζει
                              και τον κόσμο καθρεφτίζει.
                              Είμαι μέταλλο σωστό,
                              ακριβό και μαλακό.                

                              Για να φτιαχτεί ένα μου μονάχα κουτί,
                              ενέργεια από τον πλανήτη θα χρειαστεί
                              όση τρεις ώρες αν παίζει η T.V. (τιβί).
                             
Ρία,
η Μπαταρία:           Είμαι η Ρία Μπαταρία
                              και μου ‘δωσαν μια δεύτερη ευκαιρία:
                              να βοηθήσω τον πλανήτη αυτό
                              είμαι ανακυκλώσιμο υλικό.

                              Όταν αδειάσω εντελώς
                              μην με πετάξετε απλώς.
                              Υπάρχουν ειδικά δοχεία
                              για να ανακυκλωθούμε όλες στην πορεία.

Οικολόγος 3:          Χαρτί, γυαλί και πλαστικά
                              Είναι ανακυκλώσιμα υλικά.
                              Στα σκουπίδια δεν πετάμε
                              στην ανακύκλωση τα πάμε.
                             
                              Να μαζέψεις το γυαλί,
                              να μαζέψεις το χαρτί,
                              θα μαζέψω τα γυαλάκια
                              κι όλα τα μικρά κουτάκια.
                             
                              Έλα κι εσύ μαζί
                              για να σώσουμε τη Γη
                              από τη μόλυνση αυτή
                              κάνε ανακύκλωση κι εσύ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ:        Η ανακύκλωση προσφέρει
                              και ταυτόχρονα συμφέρει.      

                              Κάνε ανακύκλωση κι εσύ, μπορείς.
                              Για το περιβάλλον μην αδιαφορείς.


ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΑΥΛΑΙΑ



Σκηνή 5η – Πλανητογιατροί, Οικολόγοι, Ήλιος, Αέρας. Νερό – Οι λύσεις (Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας)Ρόλοι 7

Σκηνικά Αντικείμενα
Μακετόχαρτα 3 στοιχεία
Ντέφια 4 με κίτρινες κορδέλες
Κορδέλες 5 άσπρες
Πανί (γάζα) τυρκουάζ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ:           Μιλάμε για ενέργεια εναλλακτική
                              Νερό, αέρας, ήλιος,
                              τρεις φίλοι δυνατοί.

Οικολόγος 4:          Αν στη Γη μας κάποια μέρα
                              το πετρέλαιο τελειώσει
                              ποιος ενέργεια θα δώσει
                              όλους μας για να μας σώσει;

                              Αν στη Γη μας κάποια μέρα
                              άλλο κάρβουνο δε βρούμε
                              τι θα έχουμε καινούργιο
                              για να χρησιμοποιούμε;

Οικολόγος 5:          Κάνουμε τον ήλιο φίλο
                              τον αέρα αγαπάμε
                              και τη δύναμη τους τώρα
                              κάθε μέρα τη μετράμε.

                              Και στου ήλιου τις ακτίνες
                              συγκεντρώνουμε τη μέρα
                              κι ο ανεμόμυλος γυρίζει
                              με τον δυνατό αέρα.

Πλανητογιατρός 2:  Στο συνταγολόγιο που κρατώ
                              συνταγές και φάρμακα θα σας δώσω εγώ.
                              Οδηγίες απλές, οικονομίας
                              μα και του περιβάλλοντος προστασίας.

                              Θυμήσου μην αφήσεις τη βρύση ανοιχτή
                              τα λουλούδια όταν ποτίσεις, όταν πλύνεις την αυλή.

                              Το πολύτιμο νεράκι πρόσεξε και συ  λιγάκι
                              όταν πλένεις δόντια ή τραβάς το καζανάκι.

                              Ποιος άραγε τα φώτα ανάβει
                              όταν ο ήλιος έξω λάμπει;
                              Το air condition ποιος χρησιμοποιεί
                              όταν πάει να κοιμηθεί;

Ήλιος:                    Τεντώστε τα αυτιά σας
                              και δώστε προσοχή
                              Ο Βασιλιάς ο ήλιος
                              ζει και ζει και ζει και ζει.
Μουσική:               Τζιτζίκια μου άγγελοι/Βιολάρης


                              Πηγή ζωής, πηγή χαράς, πηγή οικονομίας.
                              Είμαι ανανεώσιμη πηγή, μεγάλης σημασίας.
                             
                              Έχουμε στην Ελλάδα,
                              ηλιοφάνεια πολλή
                              γι’ αυτό ακούστε του Ήλιου
                              τη σοφή τη συμβουλή.
                             
                              Αλλάξτε τα σπίτια ριζικά
                              βάλτε φωτοβολταϊκά
                              Χρησιμοποιήστε επίσης
                              Θερμικά ηλιακά
                              Ζεστό νερό να έχετε
                              δίχως έξοδα πολλά.

                             
Αέρας:                    Φύσα αεράκι
                              Φύσα με
                              μη χαμηλώνεις ίσαμε……

Μουσική:               Φύσα αεράκι φύσα με / Νίκος Ξυλούρης

                              Τους χαρταετούς ταξίδια πάω
                              και τις ανεμογεννήτριες γυρνάω.
                              Ενέργεια εξοικονομώ στη Γη
                              και δίνω περισσότερη ζωή.

                              Δύναμη έχω τρομερή
                              βόλτα να πάω τη βάρκα με πανί.
                              Αιολική ενέργεια δημιουργώ
                              τον παλαιό ανεμόμυλο κινώ.

Νερό:                      Ένα νερό κυρα-Βαγγελιώ
                              Ένα νερό κρύο νερό
                              κι από πούθε κατεβαίνει
                              Βαγγελιώ μου παινεμένη.

Μουσική:               Ένα νερό κυρα-Βαγγελιώ


                              Είμαι το πολυτιμότερο αγαθό στην κοινωνία,
                              μα κανένας από σας δε δίνει σημασία.

                              Δεν μπορείς χωρίς νερό
                              ούτε μια μέρα να αντέξεις.
                              Δεν μπορείς χωρίς αυτό,         
                              Αν προσπαθήσεις, θα μπλέξεις.
                             
                              Δημιουργώ ενέργεια υδροηλεκτρική
                              όταν από ύψος πέφτω με ορμή.
                              Τα εργοστάσια σε λειτουργία βάζω
                              «Κάντε οικονομία στο νερό», σ’ όλους φωνάζω.

Οικολόγος 5:          Έστω και τώρα μπορεί
                              μια καινούργια αρχή να γίνει,
                              το κακό το παρελθόν,
                              για πάντα λοιπόν
                              ανάμνηση ας μείνει.

                              Μια νέα στάση ζωής
                              την πνοή στην Γη θα δίνει
                              κι ο πλανήτη αυτός,
                              γαλάζιος, λαμπερός
                              και πιο πράσινος, ας γίνει!

ΥΠΟΚΛΙΣΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ: Η Μπαλάντα των Σκουπιδιών – Κηπουργός & Θ. Βέγγος (δυο φορές)
 
Τραγούδια CD
  1. Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ – Απρίλης – Νατάσα Θεοδωρίδου
  2. Μια ωραία πεταλούδα – Παιδική Χορωδία Λάμπρου
  3. Περνά-περνά η μέλισσα – Από το cd του σχολείου
  4. Η μόλυνση του Περιβάλλοντος – Χάρρυ Κλυνν
  5. Ανακύκλωση – Τριμητόνια
  6. Τα τζιτζίκια/Βιολάρης
  7. Φύσα Αεράκι Φύσα Με/Ξυλούρης 
  8. Ένα νερό Κυρά-Βαγγελιώ / Πάλλα Βούλα
  9. Υπόκλιση -  Η Μπαλάντα των Σκουπιδιών Βέγγος
  10. Υπόκλιση -  Η Μπαλάντα των Σκουπιδιών Βέγγος
Χορευτικά

ΠΡΙΝ ΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ

Σκηνή 1η
Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ

Τα παιδιά είναι στημένα ως εξής στη σκηνή:
Κορίτσια σε ημικύκλιο πίσω από τα αγόρια στον κύκλο.
Αγόρια στη μέση του κύκλου σε γραμμή

Στη μουσική: Κορίτσια ανεμίζουν τα μαντίλια τους/ Αγόρια κάθονται στο ένα γόνατο και χτυπούν παλαμάκια.
«Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ….»: Κορίτσια φεύγουν γύρω από τον κύκλο και τα αγόρια ανεμίζοντας τα μαντίλια τους/Τα αγόρια στην ίδια στάση.
«Τον ουρανό βλέπω (δεύτερη φορά)….» Τα κορίτσια παίρνουν τα αγόρια και σχηματίζουν ζευγάρια πάνω στη γραμμή για το ρεφρέν.
Ζευγάρια:

Ρεφρέν «Η μάνα σου είναι τρελή….»: Τα ζευγάρια είναι αντικριστά. Τα κορίτσια ανεμίζουν τα μαντίλια τους και κάνουν στροφές και τα αγόρια χτυπούν παλαμάκια.
«Και κλειδωμένους μας βρίσκει….» Πιάνουν χέρια και κάνουν «βαρκούλες».

Μουσική: Τα κορίτσια ημικύκλιο ανεμίζουν τα μαντίλια τους/Τα αγόρια στο ένα γόνατο χτυπούν παλαμάκια.
Στα πρώτα λόγια τα κορίτσια πιάνονται σε ζευγάρια στη σειρά τους και γυρνούν γύρω από τον κύκλο και τα αγόρια ανεμίζοντας τα μαντίλια τους/ Τα αγόρια γονατιστά.
Στο ρεφρέν το ίδιο μοτίβο με παραπάνω.

Μουσική: Τα κορίτσια ημικύκλιο ανεμίζουν τα μαντίλια τους και γυρνούν σε κύκλο γύρω από τα αγόρια/Τα αγόρια σηκώνονται και με τα χέρια σταυρωμένα στην πλάτη κάνουν ψαλιδάκια.
Στο ρεφρέν τα αγόρια κάθονται κάτω και τα κορίτσια γυρίζουν γύρω τους ανεμίζοντας τα μαντίλια τους. Στη συνέχεια το ίδιο μοτίβο και τελειώνουν στη γραμμή τους.


ΠΡΙΝ ΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ
Σκηνή 2η
Μια ωραία πεταλούδα

Ζευγάρια αντικριστά στις γραμμές

Στη μουσική: Σούστες με τα χεράκια στη μέση
Στα λόγια φεύγουν χιαστή ανά ζευγάρια, συναντιούνται στη μέση του σχηματισμού πιάνονται και γυρίζουν σε δύο στροφές. Μετά όπισθεν και βήματα στις μύτες στις θέσεις τους. Το κάνουν 2 φορές.
Στη συνέχεια αντικριστά πιάνονται αγκαζέ στροφές, δύο φορές με το δεξί χέρι, δυο φορές με το αριστερό.
Στη συνέχεια κάθονται κάτω και κάνουν τη βαρκούλα του ψαρά και στο «όταν έρθει ο ο χειμώνας» ξαπλώνουν κάτω και στο «όταν έρθει καλοκαίρι» σηκώνονται με τα χέρια ψηλά όρθια και «ζωντανεύουν».
Στον τελευταίο στίχο του τραγουδιού είναι στην ίδια γραμμή το ένα δίπλα στο άλλο με τα χέρια ψηλά και «ζωντανεύουν» πάλι.

Περνά-περνά η μέλισσα
Τα παιδιά στα ίδια ζευγάρια αντικριστά σχηματίζουν με τα χέρια τους αψίδα(τούνελ). Με τα πρώτα λόγια κάθε ζευγάρι περνά από κάτω από το τούνελ. Στη μουσική οι αψίδες κάνουν σούστες.
Στα πρώτα λόγια από την αντίθετη κατεύθυνση τα ζευγάρια στη σειρά τους περνούν πάλι κάτω από τούνελ μέχρι να έρθουν στον αρχικό τους σχηματισμό να κάνουν στις αψίδες σούστες και να τελειώσει το τραγούδι.


ΠΡΙΝ ΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ

Σκηνή 3η
Η Μόλυνση του περιβάλλοντος

Τα παιδιά βγαίνουν στη σκηνή και παίρνουν τη θέση τους στη γραμμή αφού τελειώσει ο Χάρρυ Κλυν τα λόγια του.
Τα παιδιά βηματίζουν με τα χέρια πάνω κάτω κυματιστά και γόνατα λυγισμένα και παίρνουν τη θέση τους.
«Αχ πως μ’ αρέσει να ρουφάω…» : Twist μέχρι κάτω και μένουν και ανεβαίνουν αργά
Στον επόμενο στίχο: Πόδι μπροστά σε μύτη και τσιφτετέλι στροφή γύρω από τον εαυτό τους.
Στη μουσική: Χέρια ανοιχτά στους αγκώνες και «χτυπητήρια» (κου-πε-πε)

Ρεφρέν: Τα χέρια ψηλά σε έλικα και κουνούν το κορμί σε τσιφτετέλι.
Στον επόμενο στίχο τα χέρια ψηλά κυματιστά και πολύ έντονο κούνημα γοφών.
«Α λ α η πρόοδος» . Τα χέρια απλωμένα και λίκνισμα έντονο των ώμων.

Ακριβώς το ίδιο μοτίβο ακολουθείται και στις δύο επόμενες στροφές και ρεφρέν.


ΠΡΙΝ ΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ

Σκηνή 4η
Ανακύκλωση

Ζευγάρια:

Στη μουσική παίρνουν με ήσυχα βήματα τις θέσεις τους. Μπροστά το ένα από τα δύο παιδιά του ζευγαριού γονατιστό, και πίσω το άλλο όρθιο ακουμπά τα χέρια του στους ώμους του μπροστινού του.
Με τα λόγια το όρθιο παιδί πίσω κάνει αργά 4 βαθιά καθίσματα. Όταν σηκώνεται από το 4ο βαθύ κάθισμα, σηκώνει και τον μπροστινό του, ο οποίος ανοίγει τα πόδια του για να περάσει το παιδί που βρίσκεται πίσω μπροστά. Πιάνουν χέρια και κάνουν δεξιά-αριστερά προς αντίθετες κατευθύνσεις έτσι ώστε να κοιτά το ένα το άλλο.

Ρεφρέν: Φεύγουν σε κύκλο τρέχοντας με μεγάλα βήματα και αφού κάνουν έναν κύκλο πιάνονται και κλείνει ο κύκλος προς τα μέσα στο «Φύτεψε μου μια σφαίρα»
Στον επόμενο στίχο κάθονται σε σχηματισμό γραμμής με τα χέρια πίσω από τα αυτιά και τους αγκώνες ανοιχτούς και «σπάει» η μέση δεξιά-αριστερά (πλάγιοι κοιλιακοί)
Μετά αντικριστά χτυπούν παλαμάκια με το ζευγάρι τους.

Και πάλι επαναλαμβάνεται το ίδιο ακριβώς μοτίβο στο κουπλέ και στο ρεφρέν.

Στην ορχηστρική μουσική παίρνουν τα ξυλάκια και τα κουδουνάκια που έχουμε τοποθετήσει στη γραμμή τους, στέκονται σε σχηματισμό γραμμής και τα παίζουν.

Στο ρεφρέν αφήνουν στη γραμμή τους τα κουδουνάκια και σηκώνουν τα χέρια ψηλά και χορεύουν πέρα-δώθε δίνοντας το βάρος του σώματος μια στο ένα μια στο άλλο πόδι. Στη συνέχεια χαιρετούν το κοινό και στο τέλος παλαμάκια.

Σκηνή 5η
Τζιτζίκια μου άγγελοι

Βγαίνει η Σοφία κρατώντας τον ήλιο της και λέει την πρώτη στροφή.
Αμέσως μετά αρχίζει το τραγούδι.Ο αέρας και το νερό κάθονται στην άκρη της σκηνής.
Χρήστος/Κων/νος/Θωμαή/Σοφία παίρνουν ντέφια με κίτρινες κορδέλες και γυρνούν σε κύκλο γύρω από τον ήλιο χοροπηδώντας. Στο ρεφρέν στέκονται τα δύο αγόρια από τη μια μεριά του ήλιου και τα δύο κορίτσια από την άλλη και χτυπούν δυνατά τα ντέφια τους.
Στη μουσική κάνουν τα ντέφια πέρα δώθε και τέλος. Μόλις 44’’.
Τα ντέφια στη γραμμή τα μαζεύει η δασκάλα και η Σοφία συνεχίζει το ρόλο της.

Φύσα αεράκι φύσα με

Ο Λάμπρος λέει την πρώτη στροφή. Κρατώντας τον αέρα
Αμέσως μετά αρχίζει το τραγούδι. Ο ήλιος και το νερό κάθονται στην άκρη της σκηνής.
Ο Λάμπρος δίνει στην δασκάλα τον αέρα και σε σχηματισμό γραμμής παίρνουν  ο Κων/νος και ο Χρήστος και η Θωμαή και η Σοφία  τις κορδέλες που έχει αφήσει η δασκάλα στη γραμμή.

«Γεια σου χαρά σου Βενετιά «Κορδέλες δυνατά πάνω κάτω μαζί με όλο το σώμα
«Φύσα αεράκι» Κορδέλες μύλοι
«Φύσα αεράκι» Κορδέλες μπροστά μεγάλα πέρα-δώθε

Κορδέλες δυνατά πάνω κάτω μαζί με όλο το σώμα
«Φύσα αεράκι» Κύκλος χοροπηδώντας με τις κορδέλες ψηλά να ανεμίζουν.
«Φύσα αεράκι» Γραμμή κορδέλες σε μύλους κορδέλες μπροστά.
Αφήνουν  τις κορδέλες κάτω τις μαζεύει η δασκάλα και ο Λάμπρος συνεχίζει το ρόλο του.

Ένα νερό κυρά-Βαγγελιώ
Η Δέσποινα λέει με το νερό της την πρώτη στροφή.
Ενώ το λέει η κυρία Φρόσω δίνει την μπλε γάζα (πανί) στον Κων/νο και το Χρήστο και στη Θωμαή και τη Σοφία.
‘Όταν αρχίζει η μουσική η Δέσποινα δίνει το νερό στην δασκάλα και τα παιδιά ανεβοκατεβάζουν το πανί. Στο ανέβασμα η Δέσποινα περνά από κάτω. Αυτό γίνεται 4 φορές. Στη συνέχεια αφήνουν το πανί κάτω και χορεύουν το Δημοτικό τραγούδι.
Δύο κύκλοι από τη μία μεριά, δύο κύκλοι από την άλλη. Σταματούν στον κύκλο, χέρια στη μέση, πλάγιοι κοιλιακοί, στροφές γύρω από τον εαυτό τους, δύο από τη μια μεριά και δύο από την άλλη.
Επαναλαμβάνεται το ίδιο χορευτικό μοτίβο άλλη μια φορά, η μουσική «σβήνει» και η Δέσποινα συνεχίζει το ρόλο της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου