Ύστερα από τη θεατρική παράσταση του Αρλεκίνο, συνεχίσαμε το ταξίδι στη Βενετία και στο ιταλικό καρναβάλι και στην τάξη.
Διαβάσαμε από το περιοδικό "Σύγχρονο Νηπιαγωγείο" την ιστορία του Αρλεκίνου.
Στη συνέχεια θυμηθήκαμε πάλι την ιστορία και όποιο παιδί ήθελε την έβαζε τις εικόνες σε χρονολογική σειρά και περιέγραφε τις εικόνες λέγοντας την ιστορία.
Μεταφερθήκαμε μετά στο "δωμάτιο της ησυχίας" και παρακολουθήσαμε παρουσίαση-βίντεο για το καρναβάλι της Βενετίας.
Καρναβάλι Βενετίας
Συνεχίσαμε στην ολομέλεια της παρέας να βρούμε στο χάρτη που είναι η Ιταλία, που βρίσκεται σε σχέση με την Ελλάδα και που είναι η Βενετία.
Φυσικά δεν έλειψαν και τα αποκριάτικα ποιήματα (από το ίδιο σύγχρονο Νηπιαγωγείο). Ποιήματα με ομοιοκαταληξία, εύκολα στην απομνημόνευση. Ένα για τον αρλεκίνο, ένα για τον πιερότο, ένα για την κολομπίνα και ένα για τον μασκαρά.
Αφού παίξαμε το συνηθισμένο μας παιχνίδι, δηλ. να λέμε τα ποιηματάκια ανά ομάδες, κάνοντας διαγωνισμό ποια ομάδα θα πει το ποιηματάκι με τη μεγαλύτερη φωνή της, παίξαμε και με τα γράμματα, λίγο.
Τα παραπάνω ποιήματα, όπως και όλα τα μικρά κείμενα που απομνημονεύουν τα παιδιά, τα τοποθετούμε στη γωνιά της γραφής, για να τα χρησιμοποιούν τα παιδιά, κατά βούληση, στη διάρκεια του ελεύθερου.
Αυτή τη φορά, το μπλουζάκι της μπουγάδας της Αλφαβήτας, αντικαταστάθηκε από μάσκα και τα παιδιά φυσικά "έγραψαν" πολλές μάσκες στο ελεύθερο τους.
Απομονώσαμε τις λέξεις της αποκριάς, αρλεκίνος, πιερότος, κολομπίνα και μασκαράς, καρναβάλι, αποκριά αναγνωρίσαμε και ονομάσαμε τους αρχηγούς-γράμματα ανά λέξη.
Σε ατομική εργασία, το καθένα παιδί, επανέλαβε ότι ακριβώς κάναμε όλοι μαζί στην παρέα.
Εννοείται, ότι σχεδόν όλη μέρα, είμαστε μέσα στο τρελό κέφι με αποκριάτικα τραγούδια, τόσο βραζιλιάνικα όσο και ελληνικά. Το αγαπημένο μας, που το χορέψαμε, το τραγουδήσαμε αλλά και το αναπαραστήσαμε ήταν ασφαλώς το "Πως το τρίβουν το πιπέρι", όχι σε εκτέλεση της Δόμνας Σαμίου (επειδή είναι ακατάλληλο), αλλά σε μια απολύτως δημοτική εκτέλεση.
Que de la pongo
Bamboleo
La Bamba
La Bomba
Παντρεύουνε τον κάβουρα
Έλα βρε Χαραλάμπη
Πως το τρίβουν το πιπέρι
Διαβάσαμε, το βιβλίο "Ο Αρλεκίνος", της Ζωρζ Σαρρή και θυμηθήκαμε ξανά την ιστορία όπως την πρωτογνωρίσαμε από την ιστορία του περιοδικού "Σύγχρονο Νηπιαγωγείο".
Ιδρώσαμε από το χορό, παίζοντας το μουσικοκινητικό " Ο χορός της Μαριονέτας".
Και αποχαιρετίσαμε το καρναβάλι της Βενετίας και τον Αρλεκίνο , με τι άλλο......μα φυσικά με τον Πικάσο.
Γνωρίσαμε μερικούς από τους πίνακες του Πικάσο για τον αρλεκίνο, και έναν του Σεζάν και έναν του Μιρό.
Παρατηρήσαμε τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ρεαλιστική μορφή του Πάολο και τη γεωμετρική(κυβιστική) μορφή του Πάολο. Αναγνωρίσαμε τα σχήματα αλλά και τα χρώματα.
Και ασφαλώς παίξαμε.
Το παιχνίδι αφορούσε την αντιστοίχιση του μεγάλου πίνακα με την αναπαράσταση του σε μικρή καρτέλα με το όνομα του και το όνομα του Ζωγράφου.
 |
| Ο Πάολο Αρλεκίνος - Πικάσο |
 |
| Ο Πάολο Αρλεκίνος - Πικάσο |
 |
| Ο Αρλεκίνος - Σεζάν |
 |
| Το καρναβάλι του Αρλεκίνου - Μιρό |
 |
| Ο σκεπτόμενος Αρλεκίνος - Πικάσο |
 |
| Οι Σαλτιμπάγκοι - Πικάσο |
