Κι άλλο ραντεβού!

1^ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Λυκόβρυσης

Λυκόβρυση 21-11-2014

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Θέμα: Συνάντηση Γονέων & Εκπαιδευτικών

Αγαπημένοι μας Γονείς

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι

την Τετάρτη 26-11-2014, και ώρα 18:30,

θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του Νηπιαγωγείου μας ενημερωτική συνάντηση γονέων με τους εκπαιδευτικούς του Νηπιαγωγείου.

Σε αυτήν θα σας ενημερώσουμε σχετικά με τη Χριστουγεννιάτικη γιορτή που θα διοργανώσουμε και άλλες χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις.

Επίσης, θα ενημερωθείτε σχετικά με τη συνάντηση που είχαμε σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων, με το δήμαρχο κ. Μαυρίδη, και για άλλες δράσεις του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων.

Όπως σε κάθε μαζική συγκέντρωση μεταξύ μας, θα συζητηθεί και όποιο άλλο θέμα θέλετε να θέσετε στην ολομέλεια του γονέων.

Παρακαλούμε να είμαστε όλοι στην ώρα μας.

Οι εκπαιδευτικοί του νηπιαγωγείου

Αξίζει να βρεθούμε εκεί

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου, Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014, Διήμερο εκδηλώσεων για την ασφαλή χρήση του διαδικτύου, στο Δήμο Λυκόβρυσης-Πεύκης, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Π.Ε. Β΄ Αθήνας - Αγωγή Υγείας.  Επισκεφτείτε την παρακάτω διεύθυνση για περισσότερες πληροφορίες:Διεύθυνση Πε Β΄Αθήνας - Αγωγή Υγείας

Εδώ Πολυτεχνείο

Στην ατμόσφαιρα του Πολυτεχνείου μας έβαλε το τραγούδι της Τάνιας : "Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο".

Πολύ αισιόδοξα και χαρούμενα λόγια γεμάτα τρυφερότητα και αγάπη.

Ζωγραφίσαμε τα πολύ ωραία συνθήματα του τραγουδιού (Ολοήμερο Α΄).

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο

δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση.

Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη

και μου λες πως σ’ αρέσει.

Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους

κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει.

Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει

σαν ανθός στο περβάζι.

Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου

κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία.

Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει

με μικρή πολιτεία.

Ακούσαμε ηχητικά ντοκουμέντα του Ελεύθερου Ραδιοφωνικού Σταθμού και ακούσαμε τα πλήθη να φωνάζουν συνθήματα:

ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Φωνάξαμε τα συνθήματα και φτιάξαμε το δικό μας πανό (Ολοήμερο Α').

Συζητήσαμε για το σύμβολο της ειρήνης, το περιστέρι και το κόκκινο γαρύφαλλο.

Για να καταλάβουν τα παιδιά τι είναι το Πολυτεχνείο κάναμε λίγα μαθηματικά με τις βαθμίδες της εκπαίδευσης:

Πέντε παιδιά έκαναν τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το ένα, το πιο μικρό κάθισε στο πάτωμα και ήταν το Νηπιαγωγείο. Το επόμενο, το πιο μεγάλο, κάθισε σε βαθύ κάθισμα και ήταν το Δημοτικό. Το αμέσως πιο μεγάλο κάθισε πάνω σε καρεκλάκι και ήταν το Γυμνάσιο. Το αμέσως πιο μεγάλο κάθισε σε βαθύ κάθισμα πάνω στο καρεκλάκι και ήταν το Λύκειο. Τέλος το μεγαλύτερο-ψηλότερο απ' όλα στάθηκε όρθιο στο καρεκλάκι και ήταν το Πανεπιστήμιο-Πολυτεχνείο.

Διαβάσαμε την "Ειρήνη" του Αριστοφάνη και γελάσαμε με τον Τρυγαίο και το γιγαντιαίο σκαθάρι του.

Γράψαμε τη λέξη Ειρήνη, κάναμε ανασύσταση των γραμμάτων, παίξαμε με το γράμμα Ε, ε, βάζοντας "Τη μπουγάδα της Αλφαβήτας" και μάθαμε απέξω το "ελάφι που τρώει πιλάφι" του Ευγένιου Τριβιζά.

Κάναμε μία αναφορά στα γεγονότα της εποχής και με τη βοήθεια του βιβλίου " Η κυρα Δημοκρατία", γνωρίσαμε τη δημοκρατία και τη δικτατορία, τις αρετές που πηγάζουν από την πρώτη και τις ασχήμιες που προέρχονται από τη δεύτερη.

Και μεις στις καθημερινές μας διαδικασίες, αναφέραμε, πόσες φορές χρησιμοποιούμε την ψηφοφορία, για να επιλέξουμε αυτό που θέλουν τα περισσότερα παιδιά (η πλειοψηφία), π.χ. να διαβάσουμε, ή να παίξουμε κ.α.

Αρχίσαμε τις κατασκευές μας με βάση το περιστέρι, οι οποίες ολοκληρώθηκαν την επόμενη μέρα.

Το ένα τμήμα κατασκεύασε ένα κάδρο με στένσιλ από περιστέρι το οποίο έσβησε με λαδοπαστέλ πάνω στις γραμμές. Στο κέντρο τα παιδιά έγραψαν τα συνθήματα του πολυτεχνείου.

Το άλλο τμήμα κατασκεύασε το δέντρο της ειρήνης. Βάψαμε ένα ρολό χαρτιού μπλε με τέμπερες. Κόψαμε ένα περιστέρι σε άσπρο κανσόν. Γράψαμε τη λέξη "ειρήνη" πάνω στο δέντρο μας και τα συνθήματα του Πολυτεχνείου στο κέντρο του περιστεριού.

Διαβάσαμε και την κλασσική "Ντενεκεδούπολη" της Ευγενίας Φακίνου και παίξαμε και κουκλοθέατρο με τις κούκλες-εικόνες των ηρώων.

Τα παιδιά μας όταν εμφανίστηκε ο Λαδένιος ξαφνιάστηκαν και τρόμαξαν με την αγριάδα του, αλλά όταν τα ρωτήσαμε με ποιο τρόπο θα του δείξουμε ότι είμαστε αντίθετοι σε αυτά που λέει και κάνει τα καταπληκτικά και φιλειρηνικά παιδιά μας πρότειναν να του μιλήσουμε.

Στη συνέχεια βέβαια, μας παρέσυρε το σύνθημα "πίτα, πίτα, πίτα" της Ντενεκεδούπολης και διαδηλώσαμε με θέρμη γύρω-γύρω από την τάξη.

Και σήμερα μαζί με την ολοκλήρωση της κατασκευής μας, διαβάσαμε ένα άλλο εξυπνότατο βιβλίο, γεμάτο μηνύματα, "Στο δάσος".

Τα ζωάκια βέβαια και μετανοούν για τις κακές τους πράξεις και ξέρουν να συγχωρούν. Αλοίμονο σε μας!!

28η Οκτωβρίου 2014 – Πόλεμος & Ειρήνη

Την Τρίτη 21/10/2014, ξεκινήσαμε το εκπαιδευτικό σενάριο που σχεδιάσαμε για την επέτειο του πολέμου του’40. Το μενού όπως πάντα είχε απ’ όλα, αλλά επικεντρωθήκαμε στις συμφορές του πολέμου και τα αγαθά της ειρήνης, τιμώντας ασφαλώς και την ιστορία μας και τη μνήμη των ηρώων που έπεσαν στο αλβανικό μέτωπο.

Πρώτα έγινε μία πολύ σύντομη αναφορά (μίας σελίδας), στα γεγονότα του Οκτωβρίου του 1940, το τελεσίγραφο του Γκράτσι-Ιταλία και το «ΟΧΙ» του Μεταξά εκ μέρους των Ελλήνων.

Το τεράστιο «ΟΧΙ» τοποθετήθηκε στο κέντρο της παρεούλας, αναγνωρίσαμε και φωνάξαμε τα γράμματα που το αποτελούν, και το τοποθετήσαμε στον πίνακα μας. Η επιγραφή «28^η Οκτωβρίου 1940», ακολούθησε το ΟΧΙ. Αναγνωρίσαμε το μήνα Οκτώβριο και τη διαφορετική χρονολογία από αυτή που έχουμε σήμερα:1940 και είπαμε ότι ήταν η χρονολογία που ήταν παιδιά σαν και μας οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας. Ακολούθησαν οι φωτογραφίες του Ντούτσε και η λέξη της χώρας του -Ιταλία και του Χίτλερ και η λέξη της χώρας του - Γερμανία και ο ζωγραφικός πίνακας του στρατιώτη μαζί με την Παναγιά και η λέξη της χώρας του – Ελλάδα.

Έτσι σχηματικά στο ταμπλό μας αναπαραστήσαμε την Ελλάδα με τους Έλληνες που το 1940 φώναξε το μεγάλο «ΟΧΙ» στους Ιταλούς και τους Γερμανούς.

Συνεχίσαμε διαβάζοντας και σχολιάζοντας την ιστορία «Ο Οπλοχαρής και η Ειρήνη» από το περιοδικό Σύγχρονο Νηπιαγωγείο –Σεπ/Οκτ 2007. Είναι μια πολύ πετυχημένη ιστορία, με ξεκάθαρα μηνύματα του πολέμου και της ειρήνης. Μέσα στην ιστορία αναφέρονται οι λόγοι που οι αρχηγοί κάνουν πόλεμο, οι συμφορές του πολέμου (τι χάνουμε) και τα αγαθά της ειρήνης (τι έχουμε και δεν εκτιμάμε). Καταλήγει σε happy end καθώς ο Οπλοχαρής στ’ αλήθεια δεν έκανε όλα τα φοβερά και τρομερά πράγματα που περιγράφονται στην ιστορία, απλά τα ονειρεύτηκε…

Κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού φαγητού, ακούσαμε την ιστορία από το Cd  και τα τραγούδια.

Περιγράψαμε  ζωγραφικούς πίνακες του πολέμου για να καθορίσουμε την εποχή που έγινε ο πόλεμος , τις στολές των στρατιωτών σε σχέση με τα καθημερινά μας ρούχα, τα ζώα στον πόλεμο και το ρόλο των γυναικών στον πόλεμο

Ξεκινήσαμε  την πρώτη από τις δύο κατασκευές μας, το περιστέρι του πολέμου (από το περιοδικό Σύγχρονο Νηπιαγωγείο, τεύχος Σεπ-Οκτ 2011. Την ολοκληρώσαμε την επόμενη ημέρα όπου γράψαμε και «28^η Οκτωβρίου 1940».

Ακούσαμε το πρώτο ανακοινωθέν του ραδιοφώνου τον Οκτώβριο 1940 και στη συνέχεια ακούσαμε από το Cd του Σύγχρονου Νηπιαγωγείου , τεύχος Σεπ-Οκτ 2010, τον πόλεμο του ΄40.Πρόκειται για 4 διαφορετικές «σκηνές» που εκτυλίσσονται στην αποβάθρα του τρένου, στο σπίτι όταν ο ταχυδρόμος φέρνει γράμματα από το μέτωπο, στο μέτωπο. Η τελευταία «σκηνή» αποτελείται από παιδιά που εκθειάζουν τα αγαθά της ειρήνης. Μέσα από τις ακουστικές «σκηνές», αναγνωρίσαμε το που εκτυλίσσονται, το ποιος μίλαγε – έπαιζε στις σκηνές, το τι έλεγε, και ποια ήταν τα μηνύματα.

Ανοίξαμε το χάρτη της Ελλάδας και δείξαμε τα μέρη που έγινε ο πόλεμος. Έπειτα αναπαραστήσαμε το λόγο που είπαν ΟΧΙ οι Έλληνες στην Ιταλία και τη Γερμανία (άξονα).

Τοποθετήσαμε την Ελληνική σημαία της θάλασσας και της στεριάς στο πάτωμα και παρατηρήσαμε και περιγράψαμε τα χρώματα, διαβάζοντας την πολύ ωραία ιστορία «Ασπρογάλανο πανί»  (νομίζω από το ανθολόγιο της Α’ ή Β’ Δημοτικού) και αναφέραμε και τις διαφορές μεταξύ τους.

Αφήσαμε στο πάτωμα την σημαία της θάλασσας, μετρήσαμε τις εννέα ρίγες (5 μπλε και 4 λευκές) και συλλαβίσαμε όσοι θέλαμε το σύνθημα «Ελευθερία ή θάνατος» από το οποίο, όπως λέγεται απέκτησε η σημαία μας τις εννέα ρίγες. Λέγεται ακόμη ότι τις απέκτησε από τη λέξη Ελευθερία, η οποία έχει 9 γράμματα.

Αρχίσαμε τη δεύτερη κατασκευή μας, την ελληνική σημαία της θάλασσας σε ψηφιδωτό γλασέ άσπρο-μπλε, την οποία ολοκληρώσαμε την επόμενη.

Διαβάσαμε το βιβλίο «Το έπος του ’40» του Φ. Μανδηλαρά, ένα βιβλίο που εξιστορεί σε έμμετρο λόγο τα γεγονότα όλου του πολέμου από τον Οκτώβριο του ’40 έως και την απελευθέρωση την Άνοιξη του ’44.

Τραγουδήσαμε «Τα ραφτικά της γιαγιάς» και «Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του».

Γράψαμε σε φύλλο εργασίας που βρήκαμε από το «Elniplex» τις λέξεις ΟΧΙ και ΑΕΡΑ και χρωματίσαμε τις ελληνικές σημαίες της στεριάς που έχουν την ίδια κατεύθυνση.

Με αφορμή τα σκηνικά της γιορτής μας, το σημαιόδεντρο (ιδέα πάλι από το Elniplex), γνωρίσαμε σημαίες από πολλά μέρη του κόσμου.

Τις συγκρίναμε και ομαδοποιήσαμε ανάλογα με το χρώμα τους και τα σύμβολα τους, παίζοντας με τη βοήθεια της μουσικής.

Δηλαδή οι δασκάλες τυπώσαμε σημαίες κρατών επί δύο φορές. Αφού τις πλαστικοποιήσαμε τις ρίξαμε στο κέντρο της παρεούλας. Με τη βοήθεια του «κουβά της τύχης» - μολυβοθήκη που περιέχει τις καρτέλες με όλα τα ονόματα των παιδιών – επιλέγαμε με μάτια κλειστά καρτέλες και τα παιδιά των οποίων τα ονόματα επιλέγονταν διάλεγαν σημαίες από το πάτωμα. Φτιάξαμε 12 ζευγάρια με σημαίες, ένα παιδί ήταν υπεύθυνο για τη μουσική και το cd player. Όταν η μουσική έπαιζε τα ζευγάρια περιφέρονταν σκόρπια στο χώρο. Όταν σταματούσε η μουσική τα ζευγάρια των σημαιών κρατιόνταν χέρι-χέρι.

Όταν έπαιζε η μουσική τα ζευγάρια περιφέρονταν στο χώρο. Όταν σταματούσε η μουσική, μαζεύονταν στο κέντρο της παρεούλας, όλα τα παιδιά που είχαν στη σημαία τους μπλε ή κόκκινο ή κίτρινο ή αστέρια ή αετούς ή ήλιους κ.ο.κ. Τα ίδια τα παιδιά έλεγχαν τους εαυτούς τους, αν δηλ. έπαιζαν σωστά το παιχνίδι κάθε φορά.

Μετά από αυτό θυμηθήκαμε το μήνυμα των παιδιών στην τελευταία σκηνή του cd που ακούσαμε την προηγούμενη μέρα, δηλ. ότι όλα τα παιδιά των λαών θέλουν να ζουν όλοι μαζί με ελευθερία και ειρήνη. Έτσι κόψαμε ο καθένας τη δική του καρδιά, άλλοι έκοψαν δύο και στην πρώτη κόλλησαν τη σημαία που έπαιξαν στα προηγούμενα παιχνίδια και στην άλλη έγραψαν τις λέξεις «ελευθερία» και «ειρήνη». Πάνω στο «δέντρο του κόσμου», κολλήσαμε όλες τις καρδιές-σημαίες και γύρω-γύρω τις καρδιές με τα μηνύματα. Και το σκηνικό μας ήταν έτοιμο για γιορτή.

Διαβάσαμε, τέλος, το βιβλίο «Οι μεγάλοι παίζουν τον πόλεμο.ΓΙΑΤΙ;» με τα ποντίκια και τους βατράχους και την πολύ πετυχημένη ονοματολογία του συγγραφέα.

Ανάμεσα σε όλα τα παραπάνω, κάναμε και τις πρόβες μας στα ποιήματα που θα λέγαμε στη γιορτή για τον εορτασμό της εθνικής επετείου (τα ποιήματα έχουμε ανεβάσει σε σχετική ανάρτηση μας προηγούμενου έτους).