Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού

Λίγο ετεροχρονισμένα, και όχι τη Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014, αλλά την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2014, αφιερώσαμε την ημέρα στον αθλητισμό στο νηπιαγωγείο μας. Καθότι η δημιουργικότητα, η προετοιμασία και η επιτυχημένη εκτέλεση των θεμάτων που σχεδιάζουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί δεν έρχονται κατά παραγγελία και όπως επιτάσσει, τελευταία στιγμή, το Υπουργείο μας, εμείς αθληθήκαμε την Παρασκευή.

Αφορμή στάθηκε μία καταπληκτική ιστορία από το περιοδικό Σύγχρονο Νηπιαγωγείο (Μάιος-Ιούνιος 2014) - "Μια αθλητική ημέρα στο δάσος".

Αφού τη διαβάσαμε και "παίξαμε" λίγο με τα αθλήματα των ζώων (οι σκαντζόχοιροι κάρφωσαν φύλλα, τα μυρμήγκια μάζεψαν σπόρους, οι σκίουροι ξέθαψαν καρύδια), συζητήσαμε λίγο για τη χρησιμότητα της προπόνησης στο σώμα μας και τη χαρά των αθλητικών αγώνων.

Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τη μέρα μας, κάνοντας προπόνηση σε αθλήματα που μπορούμε να κάνουμε στο νηπιαγωγείο μας.

Στήσαμε στεφάνια, εμπόδια, κώνους και στο τέλος εντάξαμε στη διαδρομή μας και την κάμπια-τούνελ για να περνάμε από μέσα και να διασκεδάζουμε κι άλλο.

Αφού στήσαμε τη διαδρομή, την περιγράψαμε, δηλ. στέκομαι μέσα στα στεφάνια και με τα δυο πόδια, πηδάω πάνω από τα εμπόδια, τρέχω ανάμεσα στους κώνους, περνώ μέσα από την κάμπια και τρέχω να κάτσω πίσω στη θέση μου, αρχίσαμε, όποιος ήθελε τρέχοντας, όποιος ήθελε περπατώντας.

Για τη σειρά με την οποία διαγωνιστήκαμε, μας βοήθησε η θέα Τύχη, καθώς η δασκάλα τράβαγε ονόματα από το κουτί που "φυλάμε" τις καρτέλες παιχνιδιού.

Αφού όλη η ομάδα προπονήθηκε και αθλήθηκε συζητήσαμε εκεί έξω τι δίνεται στους αθλητές για τη συμμετοχή τους σε αγώνες. Απαντήσεις όπως κύπελλα, βραβεία, μετάλλια μας έκαναν καταρχήν να μιλήσουμε για τα ατομικά αθλήματα, στα οποία απονέμονται μετάλλια και τα ομαδικά αθλήματα στα οποία απονέμονται και μετάλλια και κύπελλα. Αναφέραμε και ατομικά και ομαδικά αθλήματα και τέλος φτιάξαμε το δικό μας μετάλλιο : ¨Το βραβείο του καλού αθλητή".

Τα βραβεία τα πλαστικοποιήσαμε και τους περάσαμε ένα κορδόνι και τα πήραμε λίγο πριν φύγουμε για το σπίτι.
Πριν την απονομή σε κάθε έναν καλό αθλητή συζητήσαμε ότι τα βραβεία απονέμονται στους αθλητές για τις επιδόσεις τους μεν, αλλά πάνω απ' όλα για το ήθος και την παραδειγματική συμπεριφορά τους (άσχετα αν η τωρινή πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική στο σημερινό αθλητισμό και πρωταθλητισμό).

1η Συγκέντρωση Γονέων 2014

Αγαπητοί Γονείς

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι

την Τετάρτη 8-10-2014, και ώρα 18:30,

θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του Νηπιαγωγείου μας η πρώτη συνάντηση γονέων-εκπαιδευτικών.

Σε αυτήν θα συζητηθούν:

Ø θέματα λειτουργίας του νηπιαγωγείου μας.

Ø το αναλυτικό εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό πρόγραμμα του ΥΠΑΙΘ, που εφαρμόζεται στα δημόσια νηπιαγωγεία.

Ø θέματα του συλλόγου γονέων του σχολείου μας.

Ø άλλα τυχόν θέματα που επιθυμείτε να συζητηθούν στην ολομέλεια.

Θεωρούμε πολύ σημαντική την παρουσία σας σε αυτό το πρώτο μας ραντεβού.

Παρακαλούμε να είμαστε όλοι στην ώρα μας.

Περιμένουμε με χαρά να σας δούμε και να τα πούμε από κοντά.

Οι εκπαιδευτικοί του νηπιαγωγείου

Ώρα μελέτης στο σπίτι

Επειδή τις τελευταίες αυτές ημέρες, δυστυχώς, αρκετά παιδάκια μας ήταν άρρωστα και δεν ήρθαν στο νηπιαγωγείο, ανεβάζουμε και ηλεκτρονικά την εργασία που δώσαμε σήμερα για το σπίτι και αφορά στον εορτασμό της Παγκόσμιας ημέρας των ζώων (4/10), για να ενημερωθούν και εκείνοι που έλειπαν.

1^ο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Λυκόβρυσης

Λυκόβρυση 3/10/2014

Ανακοίνωση

Θέμα: Εργασία για το σπίτι (όχι δύσκολη)!

Αγαπημένοι μας γονείς,

αύριο Σάββατο 4 Οκτωβρίου, είναι η παγκόσμια ημέρα των ζώων, με την οποία θα ασχοληθούμε τη Δευτέρα στο νηπιαγωγείο μας.

Θα θέλαμε λοιπόν, να συζητήσετε στο σπίτι με τα παιδιά για τα ζωάκια που έχετε. Για σας που δεν έχετε ζωάκι στο σπίτι, η ίδια συζήτηση παρακαλούμε να γίνει για το αγαπημένο ζωάκι(είδος ζώου) του παιδιού.

Θέματα που μπορείτε να συζητήσετε:

• Το όνομα του / Το είδος του.
• Την περιγραφή του.
• Την ηλικία του.
• Τι αρέσει στο παιδί σας να κάνει με το ζωάκι του;/Γιατί του αρέσει αυτό το είδος ζώου;
• Τα χαρακτηριστικά του (θηλαστικό, πτηνό, ψάρι κλπ).
• Τόποι-συνθήκες διαβίωσης – τροφή που τρώει (σπίτι-αγρός-δάσος κ.α./στεριά/νερό/αέρας κ.α.)
• Να γράψετε το όνομα του/είδος του και να «φωνάξετε» ένα-ένα τα γράμματα του, όπως και στην προηγούμενη εργασία, π.χ. γάτα , γ γγγγγ όχι γάμα, α αααααα όχι άλφα κ.α.
• Να βγάλετε μια φωτογραφία του με το παιδί και να τη φέρετε σχολείο ή να φέρετε μία που ήδη έχουν μαζί ή να φέρετε μία φωτογραφία με το αγαπημένο ζώο (είδος ζώου) του παιδιού.

Τη Δευτέρα θα πάρουμε συνέντευξη από κάθε παιδί χρησιμοποιώντας τα παραπάνω θέματα με τη μορφή ερωτήσεων.

Η εργασία αυτή αφορά την εκφορά και ανάπτυξη του προφορικού λόγου.

Καλή Διασκέδαση!

Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου

Και σε αρχείο Word εδώ

Η μάσκα με το αρχικό μου γράμμα και συνοδευτικά παιχνίδια

Το πρόγραμμα της Γλώσσας για το Νηπιαγωγείο στηρίζεται στην άποψη ότι η γνώση και η γλώσσα οικοδομούνται σταδιακά, μέσα από επικοινωνιακές σχέσεις υποστηρικτικού χαρακτήρα.

Ένας από τους κεντρικούς άξονες της προσέγγισης είναι ότι τα παιδιά οικοδομούν τη γνώση κάνοντας αναπόφευκτα λάθη κατά τη διαδικασία, λάθη όμως, που η συγκεκριμένη προσέγγιση μας επιτρέπει να τα δούμε ως εκφράσεις της προσπάθειάς τους να κατακτήσουν τη γνώση.

 Η γλώσσα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας κάθε μαθητή. Βοηθά το παιδί, προσχολικής ηλικίας να αποκτήσει και να μοιραστεί εμπειρίες, να διεπιδράσει με τους συνομηλίκους του ή τους μεγαλύτερους του, να γνωρίσει τον κόσμο και φυσικά να κοινωνικοποιηθεί.

Η προσέγγιση της ταυτότητας άρχισε από τι άλλο βέβαια: από το όνομα μου και πιο συγκεκριμένα από τον αρχηγό του ονόματος του κάθε παιδιού.

Με την παρακάτω δραστηριότητα ανιχνεύσαμε τις γνώσεις των παιδιών και με τα παιχνίδια που ακολούθησαν αξιολογήσαμε το αποτέλεσμα της δραστηριότητας.

Καθώς η Γλώσσα διαχέεται σε όλες τις μαθησιακές περιοχές ενός προγράμματος σπουδών παλαιού ή νέου, ξεκινώντας από το βασικό στόχο, δηλ. την αναγνώριση οικείων λέξεων στο περιβάλλον τους, την τάξη (αναγνώριση του ονόματος τους), εμπλέξαμε τα μαθηματικά, τη φυσική αγωγή, τη μουσική (ρυθμός), τη μελέτη περιβάλλοντος (αξία της ομαδικής εργασίας).

Συγκεντρωθήκαμε λοιπόν όλοι στην παρεούλα και «πετάξαμε» στο κέντρο της τις καρτέλες με τα ονόματα όλων των παιδιών. 

Όποιο παιδί αναγνώριζε το όνομα του, έπαιρνε το μολύβι του και το κρατούσε.

Σε όσα δεν το αναγνωρίζουν ακόμα, τα υπόλοιπα παιδιά τους βοήθησαν και έτσι όλοι καταλήξαμε να κρατάμε από ένα μολύβι.

Ρίξαμε στη συνέχεια στο κέντρο της παρεούλας το αρχικό του ονόματος κάθε παιδιού, φτιαγμένο σε wordart, κομμένο σε σχήμα κύκλου και τυπωμένο σε άσπρο χαρτί.

Τα παιδιά παρατηρούσαν την καρτέλα τους, έψαχναν για τον αρχηγό πάνω στην καρτέλα τους, δηλ. τον πρώτο στη σειρά όπως στο τρενάκι από παιδιά που φτιάχνουμε στην τάξη και το έψαχναν στο κέντρο της παρεούλας.

Έπαιρναν το αρχικό τους και στο τραπέζι της εργασίας, το στόλιζαν, το ζωγράφιζαν με ότι το καθένα επιθυμούσε. Τους δώσαμε ιδέες για τοπία, άνοιξη με λουλούδια και πεταλούδες και δέντρα, είπαν από μόνα τους για καλοκαιρινά τοπία με βυθό, φθινοπωρινά τοπία με φρούτα και φύλλα. Δώσαμε κι άλλες ιδέες με σχήματα κ.α. πολλά.

Αφού τελειώσαμε όλοι, κολλήσαμε το ζωγραφισμένο μας αρχικό πάνω σε ένα μεγαλύτερο κύκλο από κανσόν που είχε το αγαπημένο μας χρώμα και το φορέσαμε για μάσκα.

Και μετά συνέχεια παιχνίδι:

Ποιος είναι ο πιο γρήγορος;

Καθίσαμε όλοι κάτω οκλαδόν σε κύκλο. Τις καρτέλες των αρχικών είχε όλες συγκεντρώσει η δασκάλα. Όλα τα αρχικά ήταν γυρισμένα ανάποδα δίπλα της. Η δασκάλα γύριζε ένα αρχικό στην τύχη και το εμφάνιζε στο κέντρο της παρεούλας. Τότε τα παιδιά που το όνομά τους άρχιζε από αυτό το γράμμα έπρεπε να πεταχτούν πάνω, όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, και να φωνάξουν το όνομα τους.

Νίκησε ασφαλώς η πιο γρήγορα ομάδα. Η ομάδα του Λ.

Τα παλαμάκια μου χτυπώ, το όνομα μου για να πω.

Τα ονόματα των παιδιών που πετάγονταν πάνω κάθε φορά, τα "χτυπούσαμε" παλαμάκια γρήγορα, αργά, ψιθυριστά, δυνατά, με τα χέρια πάνω, με τα χέρια κάτω, με τα χέρια να χτυπούν τα γόνατα, με τα χέρια να χτυπούν το πάτωμα, με τα πόδια να χτυπούν το πάτωμα.

Μέσα στην τάξη περπατώ με το γράμμα μου αρχηγό.

Τα παιδιά κρατώντας τα αρχικά των ονομάτων τους, περπατούν μέσα στην τάξη με τη συνοδεία μουσικής. Όταν η μουσική σταματά, όλα τα παιδιά κάθονται στα παγκάκια της παρέας, εκτός από το αρχικό που δείχνει η δασκάλα. Τα παιδιά με το αρχικό κάθονται όρθια στο κέντρο της παρεούλας, μέχρι να ελεγχθεί από τα υπόλοιπα παιδιά ότι έπαιξαν σωστά. Και φυσικά επειδή η δασκάλα θέλει πάντα να μπερδεύει και να παίρνει εκείνη τα αυτοκόλλητα, έδειχνε και γράμματα της αλφαβήτας για τα οποία δεν υπήρχαν αρχικά ανάμεσα στα παιδιά. Τα παιδιά μας όμως ήταν πολύ συγκεντρωμένα και έτσι η δασκάλα πήγε σπίτι της τη Δευτέρα, χωρίς κανένα αυτοκόλλητο!!!.

Πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο - Μαθαίνοντας τις ρουτίνες

Πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο σήμερα. 

Το σχολείο κατακλύστηκε από χαρούμενα ζουζουνίσματα, αλλά φυσικά και από τις πρώτες γκρίνιες και τα κλάματα του αποχωρισμού. Τα περισσότερα μικρά πρόσωπα ήρθαν χαρούμενα. Τα περισσότερα μεγάλα πρόσωπα (μανούλες) με την αγωνία ζωγραφισμένη. Και άλλα μεγάλα πρόσωπα (πατερούληδες) με τη συγκίνηση να καθρεφτίζεται στα μάτια τους που άφηναν τα παιδιά τους για πρώτη φορά στο νηπιαγωγείο.

Η υποδοχή των παιδιών κύλησε ομαλά και η πόρτα έκλεισε. Και, το σχολικό έτος επισήμως αρχίνησε.

Τα νηπιάκια μας επέλεξαν «γωνιές» απασχόλησης και το ελεύθερο παιχνίδι, «πήρε φωτιά». Κουκλόσπιτο, Μανάβικο, Αυτοκινητάκια, Ζωάκια, Οικοδομικό υλικό, Μαθηματικά, Πάζλ, Ζωγραφική, Πλαστελίνη, Βιβλιοθήκη. Εμείς οι νηπιαγωγοί  παίξαμε μαζί με τα παιδιά, παρατηρώντας τα και γνωρίζοντας τα και δώσαμε τις πρώτες οδηγίες χειρισμού των παιχνιδιών και του αριθμού των παιδιών σε κάθε «γωνιά» απασχόλησης.

Τα περισσότερα νηπιάκια μας απασχολήθηκαν τουλάχιστον σε 3 «γωνιές». Μερικά και σε περισσότερες.

Για να μαζέψουμε το σχολείο, δηλαδή να ταχτοποιήσουμε τα παιχνίδια μας και από το ελεύθερο να περάσουμε στην παρεούλα, χτυπάμε τα κουδουνάκια μας και τραγουδάμε το σύντομο τραγούδι : «τα παιχνίδια σας μαζέψτε, στην παρέα όλοι τρέξτε, όμορφα κι ωραία, όλοι στην παρέα».

Πρώτη συγκέντρωση στην παρέα. Κάναμε την προσευχή μας και μετά την πρώτη μας γνωριμία. Το ένα τμήμα έπαιξε με το μπαλόνι – πιάνω το μπαλόνι και λέω το όνομα μου – και το άλλο τμήμα με το παγκάκι – ανεβαίνω ψηλά στο παγκάκι και φωνάζω το όνομα μου.

Και από την πρώτη μέρα κιόλας δόθηκε αφορμή για συζήτηση σχετικά με τους φίλους και τον τρόπο που τους φέρομαι:

ένα παιδί ο Λ., παραπονέθηκε ότι ο Γ. δεν το έχει φίλο του και είπε ότι είναι στεναχωρημένος με την αντίστοιχη έκφραση του στεναχωρημένου-θυμωμένου.

Ο Γ. εξήγησε ότι δεν το έχει φίλο γιατί ο Λ. του έδινε μπουνιές στον παιδικό σταθμό.

Βρήκαμε ευκαιρία, στο ένα τμήμα, εγώ και η κα Ειρήνη, να παίξουμε θέατρο και να κάνουμε παντομίμα για το τι κάνει ένας καλός φίλος για το φίλο του:

· Ένας καλός φίλος αγκαλιάζει το φίλο του (και αγκαλιαστήκαμε με την κα Ειρήνη).

·  Ένας καλός φίλος παρηγορεί το φίλο του αν είναι στεναχωρημένος (και η κα Ειρήνη έκλαψε στον ώμο μου και εγώ την πήρα αγκαλιά και της χάιδεψα το κεφάλι).

·    Ένας καλός φίλος μοιράζεται τα παιχνίδια του με τον άλλο (και έδωσα στην κα Ειρήνη τα κουδουνάκια της τάξης να τα χτυπήσει και εκείνη).

·   Ένας καλός φίλος κάνει δώρα στο φίλο του (και μου έδωσε η κα Ειρήνη ένα αυτοκόλλητο και της έδωσα και εγώ ένα).Αναφέραμε βέβαια ότι οι καλοί φίλοι της κας Φρόσως ξέρουν ότι της αρέσει πολύ-πολύ η σοκολάτα και της προσφέρουν συχνά!!!!!

Αφού το επαναλάβαμε άλλη μια φορά, μόνο τις κινήσεις, ο Λ. ήταν ανυπόμονος και ζητούσε από το Γ. να τον έχει φίλο και να παίξει μαζί του στο διάλειμμα. Είπαμε λοιπόν να δώσει ο Λ. στο Γ. μια ευκαιρία να το σκεφτεί και να τον συγχωρήσει, και ο Λ. να σκεφτεί καλά, τα πράγματα που κάνουν ένα καλό φίλο και τα πράγματα που απομακρύνουν από κοντά μας έναν καλό φίλο.

Η ιστορία είχε «happy end» καθώς ο Λ. ανακοίνωσε στην παρέα, μετά το διάλειμμα, ότι ο Γ. τον έχει φίλο και έπαιξε μαζί του στο διάλειμμα.

Μετά από αυτή τη μικρή παράσταση, αρχίσαμε τις ρουτίνες του πρωινού φαγητού. Μάθαμε να κάνουμε τρενάκι, καθώς μέσα στο σχολείο, μετακινούμαστε όλοι μαζί με το σχηματισμού του τρένου, για την τουαλέτα, για την κουζίνα, για την άλλη τάξη, για να βγούμε διάλειμμα στην αυλή κ.α. Στο ένα τρένο ανεβαίνουν τα κορίτσια και στο άλλο τρένο ανεβαίνουν τα αγόρια. Μάθαμε  - και είδαμε στη συνέχεια - ότι η τουαλέτα μας έχει 4 νιπτήρες και 4 λεκάνες, γι’ αυτό στην τουαλέτα για να πλύνουμε χέρια πηγαίνουν 4-4 τα παιδιά. Μιλήσαμε για τη διαδικασία πλυσίματος των χεριών, σε 4 βήματα: 1^ο βήμα, ανοίγω τη βρύση (λίγο νερό), 2^ο βήμα βάζω σαπούνι, 3^ο βήμα σαπουνίζω και τρίβω πολύ καλά τα χέρια μου και από πάνω και από κάτω και ανάμεσα στα δάχτυλα, 4^ο βήμα σκουπίζω τα χέρια μου με μία χάρτινη χειροπετσέτα και την πετώ στη σκουπιδιάρα της τουαλέτας.

Περπατώ για την τάξη, παίρνω την τσάντα μου, κάθομαι στο τραπέζι, στρώνω την πετσέτα μου, βγάζω το φαγητό μου και περιμένω να μαζευτούν όλοι οι φίλοι μου για να κάνουμε προσευχή. Στη συνέχεια μιλάμε σιγανά με τους φίλους μας και μασάμε καλά το φαγητό μας.

Όταν τελειώσουμε, πετάμε τα σκουπίδια μας, στη σκουπιδιάρα της τάξης, μαζεύουμε την τσάντα και την βάζουμε στη θέση της.

Η ώρα του διαλείμματος, για την οποία όλα σχεδόν τα παιδιά ρωτούσαν. Κάναμε το τρενάκι μας, μπροστά στην πόρτα της αυλής και καθώς ταξιδεύαμε, μέσα στα βαγόνια, μιλήσαμε για τους κανόνες συμπεριφοράς στο διάλειμμα και το χειρισμό των οργάνων της παιδικής μας χαράς:

·      5 θα είναι τα παιδιά που θα κάτσουν και θα ταξιδέψουν πάνω στην κάμπια.

·     Το τούνελ της κάμπιας είναι για να το διασχίζουμε από την μια μεριά προς την άλλη και όχι για να το χρησιμοποιούμε για «φωλιά».

·    Η τσουλήθρα θέλει τρόπο και υπομονή περιμένοντας τη σειρά μας: τσουλάει πρώτος ο φίλος μας, απομακρύνεται και στη συνέχεια ανεβαίνω τα σκαλάκια και τσουλάω και εγώ.

·  Οι «σίφουνες» της αυλής, δηλ. αυτοί που τρέχουν πολύ γρήγορα και αναποδογυρίζουν τα πάντα στο πέρασμα τους, κάθονται λίγη ώρα στην τάξη για να «ξεσιφουνιάσουν»

Μπαίνοντας στην τάξη, εισαγάγαμε τη ρουτίνα για το νερό: καθόμαστε όλοι στην παρεούλα και πηγαίνουμε λίγοι-λίγοι για νερό. Αφού χορταίνουμε ερχόμαστε πίσω στην παρεούλα για να πάνε για νερό οι υπόλοιποι φίλοι μας και φυσικά δεν πιάνουμε «ψιλή» κουβέντα στο νερό, γιατί οι υπόλοιποι φίλοι μας διψάνε πολύ.

Αμέσως μετά, η χαλάρωση για να επανέλθουν οι ρυθμοί της τάξης και να φύγουν οι ρυθμοί του διαλείμματος: σβήνουμε τα φώτα, βάζουμε ήρεμη μουσική και καθόμαστε ή ξαπλώνουμε στο πάτωμα μέχρι να τελειώσει το τραγούδι, κλείνοντας για λίγο τα μάτια μας.

Η όμορφη στιγμή της πρώτης ιστορίας μας, στη συνέχεια: το ένα τμήμα διάβασε το βιβλίο «Η Μίλι και η Μόλι και η πρώτη μέρα στο σχολείο» και το άλλο «Τα τρία μικρά λυκάκια».

Στο ένα τμήμα συζητήσαμε τις ομοιότητες και διαφορές που είχε η μέρα της Μίλι και της Μόλι , βρήκαμε αρκετές, και καταλήξαμε ότι εμείς την πρώτη μέρα μας στο νηπιαγωγείο κάναμε πολύ περισσότερα πράγματα απ’ ότι η Μίλι και η Μόλι.

Στο άλλο τμήμα έκαναν στη συνέχεια την «Πρώτη ζωγραφιά στο νηπιαγωγείο» και μετά λίγο ελεύθερο παιχνίδι.

Έφτασε η γλυκιά στιγμή του αποχωρισμού: πήραμε τη τσάντα μας, καθίσαμε πάλι στην παρεούλα και άνοιξε η πόρτα. Στην πόρτα βρισκόταν η μία δασκάλα, και φώναζε ένα-ένα παιδί, στην παρεούλα η άλλη δασκάλα . Σηκώνεται μόνο το παιδί που ακούει το όνομα του και όχι αυτό που βλέπει τη μαμά του.

Και μ’ αυτά και μ’ εκείνα, όσο γρήγορα γέμισε το σχολείο το πρωί τόσο γρήγορα άδειασε το μεσημέρι………

«Οι φίλοι κάνουν καλό στην υγεία»

Αξίες Ζωής: Η φιλία

«Φίλος είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο τολμάς να είσαι ο εαυτός σου»- Π.Μπράουν

Η φιλία είναι μια έννοια διαχρονική και μια αξία διαπολιτισμική. Στην αρχαία ελληνική γραμματεία, ιδιαίτερα, υπάρχει πλούσιο και ενδιαφέρον υλικό για τη φιλία.

Ο Αριστοτέλης, στο Ηθικά Νικομάχεια, προσδιορίζει τον φιλικό δεσμό ως ενεργή και αμοιβαία ευμένεια, και διακρίνει πολλά είδη ανάλογα με τους στόχους τους: χρησιμότητα, ευχαρίστηση, αρετή. Αναφέρει ότι μόνο η ενάρετη φιλία χαρακτηρίζεται αληθινή ή τέλεια και τονίζει ότι: «Αν όλοι οι πολίτες ασκούσαν τη φιλία μεταξύ τους, δεν θα είχαν ανάγκη τη δικαιοσύνη, αν όμως θεωρούσαν πως ήταν όλοι δίκαιοι, θα είχαν ανάγκη τη φιλία».

Ο ποιητής Φιλίπ Σουπώ, αναφερόμενος στη φιλία, έγραψε: «Η φιλία είναι ένα αίσθημα τόσο λεπτό, που ξεφεύγει μόλις θέλει κανείς να την ορίσει, να την κρίνει, να την επεξηγήσει, από κάθε ορισμό, κάθε κρίση, κάθε εξήγηση».

Αυτό το οποίο αξίζει να επισημάνουμε, αναφερόμενοι στη φιλία, είναι το γεγονός ότι πρόκειται για μια αξία που εμπεριέχει, προϋποθέτει και συνδέεται με πολλές άλλες αξίες, όπως η αγάπη, ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, η ενότητα κ.α.

Ένα εξαιρετικό και οικουμενικό συναίσθημα που μας συνοδεύει από τα πρώτα βήματα της ζωής μας. Οι επιστήμονες, μόλις τώρα άρχισαν να τη μελετούν.

Το γεγονός ότι οι φίλοι μπορούν να αποτελέσουν ασπίδα προστασίας, επιβεβαιώνεται από αρκετές έρευνες. Το 2008 ερευνητές του Πανεπιστημίου του Harvard διαπίστωσαν ότι οι ισχυρές κοινωνικές σχέσεις διασφαλίζουν την πνευματική υγεία των ανθρώπων όσο μεγαλώνουν.

Όπως άλλωστε συμπεραίνει και ο κ. Σταυρίδης « η προσωπική μου εμπειρίες με τους ασθενείς καθημερινά επιβεβαιώνει τα ευρήματα των ερευνών. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που αντλούν δύναμη από οικείους ανθρώπους για να καταπολεμήσουν την ασθένεια. Το καλό κλίμα που δημιουργούν αυτοί οι άνθρωποι συνήθως συνεπάγεται ότι ο ασθενής κάνει θετικές σκέψεις και διαχειρίζεται με δύναμη το πρόβλημα του».

Κοντά στους φίλους μας αισθανόμαστε ευχάριστα, η διάθεση μας βελτιώνεται και οι στεναχώριες εξαφανίζονται μονομιάς.

Ο Ζίγκμουντ Φρόιντ είχε πει ότι συναισθηματικά υγιής είναι εκείνος που μπορεί να δημιουργήσει μια σωστή ερωτική σχέση και να συνυπάρξει ειρηνικά με τους άλλους ανθρώπους στο επαγγελματικό του περιβάλλον.  Ο διαπρεπής Αυστριακός Άλφρεντ Άντλερ συμπλήρωσε ότι η κατάκτηση της ψυχικής υγείας προϋποθέτει ένα  ακόμα στοιχείο: την ανάπτυξη της κοινωνικότητας, της ικανότητας να κάνουμε βαθιές αληθινές φιλίες. Πιο απαραίτητοι και από τα πλούτη ή την εξουσία, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης, οι φίλοι είναι πηγή ζωής αλλά και διέξοδος ή καταφύγιο σε μια δύσκολη στιγμή. Πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι η φιλία θεραπεύει το στρες και την κατάθλιψη, ευνοεί την ανάπτυξη των νοητικών λειτουργιών και μειώνει τα εμφράγματα. Για τα παιδιά αποτελεί βασικό στάδιο της ανάπτυξη τους και για τους ηλικιωμένους πηγή νεότητας. Ο Γκαίτε συμβούλευε να μην εξαπατούμε τους φίλους μας ακόμα κι αν εκείνοι μας εξαπάτησαν πρώτοι, ενώ ο Βίκτορ Ουγκό υποστήριζε ότι η φιλία μοιάζει με τα παλιά κιτρινισμένα βιβλία που η πάροδος του χρόνου τους προσδίδει μεγαλύτερη αξία.

Απόσπασμα άρθρου από το περιοδικό «Παράθυρο στην εκπαίδευση του παιδιού»

Έφτασε η ώρα του αγιασμού

Με ανυπομονησία περιμένουμε όλοι την ώρα του αγιασμού. Το σφύριγμα της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Τη μαγική στιγμή που στο νηπιαγωγείο μας θα ακουστούν τα χαρούμενα τιτιβίσματα των μικρών μας, που θα γεμίσουν τις αίθουσες και την αυλή του, επίσης μικρού, αλλά πολύ ζεστού σχολείου μας.

Γλυκιά προσμονή, αισθανόμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί κάθε χρόνο τέτοια στιγμή: 

• να δούμε τα νέα μαθητούδια μας και να τα γνωρίσουμε, 
• να δούμε τα παλιά μαθητούδια μας, και να τους πούμε πόσο μεγάλωσαν,
• να δούμε τα μεγαλύτερα- πρώην-μαθητούδια μας, που θα έρθουν μαζί με τα αδέρφια τους ή που θα περάσουν να μας δουν, να τα αγκαλιάσουμε, τα φιλήσουμε και να τους ευχηθούμε,
• να δούμε όλους εσάς τους γονείς, με τους οποίους περιμένουμε, και φέτος, να έχουμε εξαιρετική συνεργασία.

Αυτή η ώρα η ευλογημένη, η ώρα του αγιασμού, φέτος θα γίνει την

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014 - 10:00 π.μ. 

Αμέσως μετά.....δε θα φύγετε!!!!

Θα σας κρατήσουμε κοντά μας, τουλάχιστον για μία (1) ώρα για να κάνουμε μία πρώτη κουβεντούλα για το σχολείο.

Σας περιμένουμε όλους με πολλή πολλή χαρά!!

Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου

Καββαθά Ειρήνη

Κουβαλάκη Παυλίνα

Μαυρόβα Βάσω

Μπούρα Φρόσω.