Γιαγιά και Παππού σας αγαπώ πολύ πολύ!

 Η Δευτέρα που μας πέρασε - 1 Οκτωβρίου 2012 - ήταν αποκλειστικά αφιερωμένη στον παππού και τη γιαγιά.
Δουλέψαμε πολύ -  όλοι - παίξαμε πολύ, συζητήσαμε πολύ, και όλα αυτά γύρω από τον παππού και τη γιαγιά.


1η Δραστηριότητα
Αφόρμηση για συζήτηση αποτέλεσε εποπτικό υλικό που φέραμε στην παρεούλα (από τη συνάδερφο Ζήση Ανθή http://dreamskindergarten.blogspot.gr/2012_09_01_archive.html - http://dreamskindergarten.blogspot.gr/2012_09_01_archive.html), σχετικά με το τι κάνει η γιαγιά και ο παππούς μαζί μου και τι κάνει χαρούμενους τον παππού και τη γιαγιά. (Γλώσσα) 

2η Δραστηριότητα
Αφού μιλήσαμε για μία μία τις εικόνες, περάσαμε στην επόμενη δραστηριότητα (σε ατομικό επίπεδο) και ζωγραφίσαμε πώς βλέπουμε τον παππού και τη γιαγιά (Εικαστικά):

3η Δραστηριότητα
Τραγουδήσαμε από το Cd "Εδώ Νηπιαγωγείο" το " Γεια στα χέρια σου γιαγιά" (Μουσική).


Γεια στα χεριά σου γιαγιά

Να ’χαμε τι να ’χαμε:
πεντέξι κεφτεδάκια
μια κατσαρόλα τραχανά
δυο τρία γιουβαρλάκια
με άνηθο και μαϊντανό
και με πιπέρι κόκκινο!

Να ’χαμε τι να ’χαμε
αρνίσια παϊδάκια
ένα ταψί με μουσακά
και λίγα ντολμαδάκια
με αυγολέμονο παχύ
να έχουνε περιχυθεί.

Αχ, γεια στα χέρια σου γιαγιά
που φτιάχνεις τα καλά φαγιά!

Να ’χαμε τι να ’χαμε
τηγανιτές πατάτες
κοτόπουλο και γίγαντες
και γεμιστές ντομάτες
χορτόπιτα, κοκκινιστό
κι ένα παστίτσιο αχνιστό.

Αχ, να ’σουνα εδώ γιαγιά
που φτιάχνεις τα καλά φαγιά!

Να ’χαμε τι να ’χαμε
και τι να λέμε τώρα
πεινάω πολύ κι είναι νωρίς
και δεν περνάει η ώρα.

Μουσική: Τάσος Ιωαννίδης
Στίχοι: Παυλίνα Παμπούδη

Ενορχήστρωση: Κώστας Γανωσέλλης
Τραγούδι: Τάσος Ιωαννίδης, Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου, Ερμιόνη Ιωαννίδου
Συμμετέχουν: Παντελής Θαλασσινός, Φωτεινή Δάρρα


4η Δραστηριότητα

Αφού φάγαμε και βγήκαμε διάλειμμα, το πρωϊνό ωράριο τελείωσε με το ποίημα "Λούνα Παρκ, παππούλη μου" - Θέτη Χορτιάτη και την αποτύπωση εικόνων που "έβγαιναν" από το ποίημα στο χαρτί (Γλώσσα -Εικαστικά).


Λούνα παρκ, παππούλη μου!

Έχω μαγικό παππούλη
που'ναι λούνα παρκ τρελό
έχει γόνατα αλογάκια
δίνω μια και καβαλώ.

κάνω κούνια σε δυο χέρια
και τσουλήθρα σ΄αγκαλιά
παίζω ένα βουβό ταμπούρλο
τη μεγάλη του κοιλιά

φέγγουν πάνω του λαμπιόνια
μάια πίσω από γυαλιά
τραγουδάει βραχνή κασέτα
και λαλεί σοφή μιλιά

έχει τσέπες μαγαζάκια
νύχτα μέρα νοιχτά
παίρνω τσίκλες σοκολάτες
κι ό, τι θές χωρίς λεφτά

μα πληρώνω εισιτήριο
κι είναι ακριβό πολύ
για να μπω στο λούνα παρκ μου
δίνω σφυριχτό φιλί.


5η Δραστηριότητα
Στη συνέχεια στο Νηπιαγωγείο κάναμε "Δημοκρατία". Δηλαδή, πρότεινε η δασκάλα 3 δραστηριότητες και τα παιδιά ψήφισαν ποια θα κάνουν πρώτη - δεύτερη-τρίτη (Μελέτη περιβάλλοντος ανθρωπογενές περιβάλλον).
Η πρώτη ήταν να ηχογραφήσουμε στον "ιούδα" που "ρουφάει" τη φωνή μας τα ονόματα των παππούδων και των γιαγιάδων και τι μας αρέσει να κάνουμε μαζί τους.
Η δεύτερη ήταν να παίξουμε το παιχνίδι "Κάνε ότι κάνω" βλέποντας πίνακες ζωγραφικής με παπούδες και γιαγιάδες.
Και η τρίτη ήταν να κάνουμε ανασύνθεση του ονόματος "Παππού" και "γιαγιά" με τη βοήθεια των πινάκων αναφοράς.

Τα παιδιά ψήφισαν και καταμέτρησαν τις ψήφους:

 Πρώτος ήρθε φυσικά ο "ιούδας", δεύτερο το "Κάνε ότι κάνω" και τρίτη η ανασύνθεση του ονόματος.

6η δραστηριότητα

Ηχογράφηση της φωνής μου στο ψηφιακό voice recorder της κυρίας (Νέες Τεχνολογίες).
Πρώτα βάλαμε τους κανόνες όπως σε κάθε νέο υλικό που χρησιμοποιούμε στο σχολείο:
Όταν μιλάει ένα παιδί τα υπόλοιπα δεν μιλούν, γιατί ο "ιούδας" μπορεί να "ρουφήξει" τη φωνή μόνο ενός παιδιού τη φορά.
Μιλάμε πολύ κοντά στο μικροφωνάκι για να ακούγεται καθαρά η φωνή μου.
Κάνω πρόβα τι θέλω να πω και Ακούστε μας:

7η δραστηριότητα

Πίνακες ζωγραφικής μεγάλων Ελλήνων και Ξένων Ζωγράφων. Παίζουμε το παιχνίδι "Κάνε ότι Κάνω". Παρατηρούμε τον πίνακα που επιλέγουμε και κάνουμε ότι δείχνει ο πίνακας.  (Εικαστικά - Τέχνες - Δραματοποίηση). 
Κάναμε και λίγα μαθηματικά: Ομαδοποιήσαμε και ταξινομήσαμε τους πίνακες σε πίνακες που δείχνουν παππούδες και πίνακες που δείχνουν γιαγιάδες.

7η δραστηριότητα

Πίνακες αναφοράς του παππού και της γιαγιάς. Βλέπουμε τις εικόνες και τις αντίστοιχες λέξεις που είναι γραμμένες από κάτω.
Στη συνέχεια βάζουμε στη σωστή σειρά τα γράμματα παππούς-γιαγιά. Το ίδιο παιχνίδι παίζουμε και στο ελεύθερο, μετά το φαγητό (Γλώσσα).

8η δραστηριότητα

Ασφαλώς δε θα φεύγαμε από το Νηπιαγωγείο χωρίς να φτιάχναμε ένα δώρο για τη γιαγιά και τον παππού. Φτιάξαμε λοιπόν μία κάρτα καρδιά με δαχτυλομπογιά και μέσα έγραψε η κυρία ότι είχε πει ο καθένας στον "ιούδα" για τη γιαγιά και τον παππού. Και φυσικά το πήραμε σπίτι να το προσφέρουμε! (Εικαστικά).

9η δραστηριότητα

Αυτή και την επόμενη δραστηριότητα τις κάναμε την επόμενη μέρα, ελλείψει χρόνου. Τραγουδήσαμε και δραματοποιήσαμε το τραγούδι " Η γιαγιά μας η καλή".

10η δραστηριότητα

Τέλος, διαβάσαμε το πιο γνωστό παραμύθι με γιαγιά: την Κοκκινοσκουφίτσα.Η κυρία έκανε στα παιδιά "και εύκολες και δύσκολες ερωτήσεις". Βρήκαμε ένα κόλπο να κρατά συνεχώς την προσοχή των παιδιών στο παραμύθι ή την ιστοριούλα, εκτός από τις διαφορετικές φωνές της κυρίας, τις κινήσεις  της κυρίας και το χρώμα στην φωνή: παρατηρούμε πολύ καλά την κάθε εικόνα, αφού τελειώσει η ανάγνωση και αφήγηση κάθε σελίδας και βρίσκουμε π.χ. τι χρώμα είναι ο λύκος, πόσα λουλούδια έχει η εικόνα, τι άλλο είναι στο δάσος εκτός από το λύκο και την κοκκινοσκουφίτσα κ.α. 

Και όλα μας τα παιδάκια περιμένουν πως και πως να βρουν τη "δύσκολη" ερώτηση της κυρίας.

 ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.

ΝΑ΄ΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ, ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ. 

ΝΑ ΜΑΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΤΕ, ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΚΟΜΑΘΑΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΤΕ ΔΙΠΛΑ.

Αγαπημένη εποχή των λοιμώξεων.....

Η μετάδοση των λοιμώξεων στα σχολεία μπορεί να περιοριστεί σημαντικά. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος είναι η καλή υγιεινή των χεριών. Τα παιδιά θα πρέπει να εκπαιδεύονται στο σωστό πλύσιμο των χεριών τους με σαπούνι και ζεστό νερό. Τα χέρια πρέπει να τρίβονται και να καθαρίζονται καλά όλες οι επιφάνειες τους - ράχη των χεριών, μεταξύ των δαχτύλων, καρποί και κάτω από τα νύχια. Να ξεπλένονται με άφθονο νερό και να στεγνώνονται με μια χάρτινη πετσέτα ή στεγνωτήρα αέρα.

Τα παιδιά θα πρέπει να πλένουν τα χέρια τους μετά την τουαλέτα, πριν από το φαγητό καθώς και μετά από παιχνίδι με ζώα.

Φράγμα προστασίας ια τις περισσότερες λοιμώξεις παρέχουν οι εμβολιασμοί, αποκλειστικά από παιδίατρο.

Η θεραπεία των μικροβιακών λοιμώξεων επιτυγχάνεται με τη χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού. Η χορήγηση αντιβίωσης πρέπει να δίνεται από τον παιδίατρο, αφού εξετάσει το παιδί και οπωσδήποτε όχι μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας ή μετά από πρωτοβουλία των γονέων. Οι ιογενείς λοιμώξεις δεν χρειάζονται αντιβίωση. Η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών είναι αποδεδειγμένο ότι καθιστά τα μικρόβια περισσότερο ανθεκτικά και ιδιαιτέρως επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Σε κάθε περίπτωση θυμηθείτε: Ενημερώστε το σχολείο κάθε φορά που μία λοίμωξη  σας επισκέπτεται. Ενημερώστε για το είδος της λοίμωξης και τις οδηγίες που δεχτήκατε από το γιατρό σας.

Ubuntu

Κλείνοντας τη σημερινή βραδιά, κάτι πολύ χρήσιμο για τις μέρες που διανύουμε. Είναι καιρός τουλάχιστον ν΄αρχίσουμε να το σκεφτόμαστε.

Ubuntu!!!!!!!!!!!!!

Ένας ανθρωπολόγος πρότεινε το ακόλουθο παιχνίδι στα  παιδιά μιας Αφρικάνικης φυλής: Τοποθέτησε ένα καλάθι γεμάτο ζουμερά φρούτα δίπλα σʼ ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιο από αυτά φτάσει πρώτο στο καλάθι να πάρει όλα τα φρούτα. Όταν τους έδωσε το σινιάλο για να τρέξουν, πιάστηκαν χέρι χέρι και ξεκίνησαν να τρέχουν όλα μαζί. Ύστερα κάθισαν σʼ έναν κύκλο για να φάνε τα φρούτα. Όταν ρώτησε τα παιδιά γιατί το έκαναν αυτό αφού κάποιο από αυτά θα μπορούσε να είχε καρπωθεί όλα τα φρούτα, τα παιδιά απάντησαν “UBUNTU” που σημαίνει «δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν έστω ένας από εμάς είναι στενοχωρημένος!» Η λέξη “UBUNTU”στην γλώσσα τους σημαίνει «Υπάρχω γιατί υπάρχουμε».

Πώς διαβάζουμε ή αφηγούμαστε παραμύθια στα παιδιά

Το παραμύθι και η ανάγνωσή του πρέπει να είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του καθημερινού μας προγράμματος με το παιδί. Τα παραμύθια παραδοσιακά ξεκινούν με το υποσχόμενο «Μια φορά και έναν καιρό» και τελειώνουν με το αισιόδοξο «Έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Ανάμεσα στα δυο υπάρχει ένα πλήθος από νοήματα, μηνύματα και οφέλη για τον μικρό αναγνώστη. 

Γράφει ο Δρ. Στέλιος Πελασγός (ιστορητής, παιδαγωγός, συγγραφέας και καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Αφήγησης και Τεχνών του Λόγου Κοζάνης).

Για την αφήγηση μιας ιστορίας στο παιδί έχουμε τις εξής εναλλακτικές επιλογές: την προφορική αφήγηση ή την μεγαλόφωνη ανάγνωση. 

- Προφορική αφήγηση είναι η διήγηση παραδοσιακής, λόγιας ή αυτοσχεδιαστικής ιστορίας χωρίς την παρουσία βιβλίου ή άλλου βοηθήματος.

- Μεγαλόφωνη ανάγνωση είναι η ανάγνωση του βιβλίου, έτσι ώστε να ακούγεται, με δυνατή φωνή.

Η τέχνη της αφήγησης

Μια αφήγηση γίνεται ιδιαίτερη με την αγάπη και την τρυφερότητα του αφηγητή. Ακόμα και στην περίπτωση που το παραμύθι μπορεί να είναι λίγο τρομακτικό και να προκαλεί φόβο στο παιδί, με την αγάπη και την τρυφερότητα όλα θα ξεπεραστούν και θα «ζήσουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα».  

Πώς διαβάζουμε ή αφηγούμαστε παραμύθια στα παιδιά

- Zούμε τη χαρά, τον φόβο, την ανασφάλεια και τον ενθουσιασμό κάθε ήρωα, καλού ή κακού.  Με την ταύτιση αυτή, τα ίδια συναισθήματα θα μεταδίδονται και στον ακροατή.

- Δεν χρειάζεται ούτε να κραυγάζουμε, ούτε να φοράμε περίεργα καπέλα. Οι τεχνικές είναι για όσους δεν έχουν σχέση με το κοινό τους.

- Δεν διαβάζουμε το παραμύθι για πρώτη φορά εκείνη τη στιγμή. Το έχουμε διαβάσει μόνοι μας προτού ξεκινήσουμε την αφήγηση.

- Στην περίπτωση που χρειαστεί να διαβάσουμε ένα παραμύθι από βιβλίο, φροντίζουμε έτσι ώστε η γλώσσα και τα νοήματα του να είναι πλούσια και όχι «παιδικά» και απλοποιημένα.

- Διαλέγουμε ειδικό χρόνο και τόπο. Μια γωνιά απόλυτα ήσυχη και μισοσκότεινη. Μια στιγμή της ημέρας ήρεμη. Καθιερώνουμε τον τόπο και τον χρόνο της αφήγησης ή της ανάγνωσης. Μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά λατρεύουν την επανάληψη.

- Μετά την αφήγηση, σιωπούμε. Μόνο στη σιωπή μπορεί να δράσει το ίδιο το παραμύθι και τα σύμβολά του, η ενίσχυση της σχέσης γονιού-παιδιού, η τρυφερότητα της αφήγησης. Κάθε άλλη ενέργεια μετατρέπει τον γονιό σε δάσκαλο και το παιδί σε μαθητή, κλονίζει τη σχέση τρυφερότητας και την εμπιστοσύνη του παιδιού και διαφθείρει τη σχέση με το κυνήγι του χρήσιμου και του αποδοτικού.
 

Η ώρα του παραμυθιού 

Το παραμύθι και η ανάγνωσή του πρέπει να είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του καθημερινού μας προγράμματος με το παιδί. Πρέπει να υπάρχει η ώρα του παραμυθιού. Η ώρα αυτή είναι η ώρα που μετατρέπεται σε σύμβολο κάθε καλό και κακό συμβάν της μέρας, η ώρα της αναπόλησης, της ψύχραιμης αναφοράς. 

Υπάρχουν κατάλληλες ώρες για την ανάγνωση ενός παραμυθιού; 

Δεν υπάρχουν κατάλληλες ώρες για την ανάγνωση του παραμυθιού. Συνήθως οι πιο κατάλληλες ώρες είναι οι απογευματινές ή οι βραδινές πριν τον ύπνο. Πριν τον ύπνο όμως, δεν μπορούμε να πούμε πολύ τρομακτικά παραμύθια (χρειάζονται οπωσδήποτε και αυτά, αλλά άλλη ώρα).

Πώς επιλέγουμε παραμύθια;   

Δεν επιλέγουμε ποτέ ένα παραμύθι επειδή αρέσει σε εμάς, επειδή διαφημίζεται στην τηλεόραση ή έχει γίνει της μόδας. Η επιλογή πρέπει να γίνει από κοινού με το παιδί μας. Έτσι, όχι μόνο θα ικανοποιηθεί από το αποτέλεσμα, αλλά και θα καλλιεργηθεί η μεταξύ μας σχέση.

Υπάρχουν ακατάλληλα παραμύθια ή παιδικά βιβλία;
Ακατάλληλα μπορεί να θεωρηθούν τα παραμύθια ή τα βιβλία που δεν έχουν αίσιο τέλος. Παραμύθια που το τέλος τους δεν είναι «ευτυχισμένο», είναι ακατάλληλα για παιδιά κάτω των δώδεκα ετών. Βιβλία εμπορικά που χρησιμοποιούν την γλώσσα της τηλεόρασης και βιβλία που βαραίνουν τα παιδιά με γνώση χωρίς να τους προσφέρουν στην ουσία τίποτα, θεωρούνται επίσης ακατάλληλα.
Αρκετές φορές οι ηλικίες που αναγράφονται στο οπισθόφυλλο ενός βιβλίου δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστες για την επιλογή μας. Το καλύτερο μέρος για να αποκτήσουμε κριτήρια επιλογής είναι οι δημόσιες παιδικές βιβλιοθήκες. Από τις βιβλιοθήκες μπορούμε να μάθουμε να επιλέγουμε όταν θα πάμε στο βιβλιοπωλείο.

Ποια είναι τα οφέλη του παραμυθιού; 

- Διασκέδαση: Το παιδί μαθαίνει από μικρό πώς μπορεί μέσα από την όμορφη και ευφάνταστη χρήση του λόγου να λαμβάνει απόλαυση και να διασκεδάζει.  

- Άγχη και φοβίες: Μέσα από την πλοκή του παραμυθιού και συνήθως την μάχη μεταξύ καλού και κακού, το παιδί διαβεβαιώνεται πως ακόμα και οι πιο μικροί και ασήμαντοι μπορούν με βοήθεια και σωστή δράση να αντιμετωπίσουν ακόμα και τους...δράκους.  

- Οδηγός ψυχικής ολοκλήρωσης: Ο ήρωας ή η ηρωίδα μέσα από περιπέτειες ή και σφάλματα, ακολουθούν τα απαραίτητα στάδια για την ψυχική ολοκλήρωση. Μέσω αυτών, οδηγείται και το παιδί με τη σειρά του στην ψυχική του ολοκλήρωση.  

- Φαντασία: Το παραμύθι με τις λίγες λέξεις του και τα σύμβολα του χωρίς πολλές εικόνες και ήχους αναπτύσσουν την μυθοπλαστική και εικονοπλαστική ικανότητα των παιδιών.  

- Σχέση γονέα–παιδιού: Μέσα από τα σύμβολα του παραμυθιού λέγονται πράγματα που το παιδί θα δίσταζε πιθανόν να εκφράσει. Αποδεικνύεται πως ο γονιός μπορεί να αποδεχτεί και να κατανοήσει κάθε φόβο ή ενθουσιασμό του παιδιού του. 

- Αξίες: Το παιδί αρχίζει να αναπτύσσει την εμπιστοσύνη του στις ηθικές και τις κοινωνικές αξίες.

Ευχαριστούμε για την συνεργασία του το Εργαστήρι Μαιρηβή