Με έναυσμα το παραμύθι "Οι περιπέτειες του Πινόκιο" του Κάρλο Κολόντι, γνωρίζουμε τον Πινόκιο και συζητάμε γι' αυτόν. Στο συγκεκριμένο παραμύθι ο Πινόκιο είναι μια ξύλινη κούκλα που έφτιαξε ο μαραγκός Τζεπέτο για να του κάνει παρέα στη μοναχική ζωή του. Μια καλή νεράιδα λυπήθηκε τον Τζεπέτο, έδωσε ζωή στην κούκλα και έτσι ο Πινόκιο έγινε πραγματικό αγόρι. Χαρακτηριστικό του παραμυθιού είναι πως κάθε φορά που ο Πινόκιο έλεγε ψέματα μεγάλωνε η μύτη του.
Αρχίσαμε διαβάζοντας το παραμύθι, τη γνωστή ιστορία που τα περισσότερα παιδιά μας γνώριζαν.
Γνωρίσαμε από το χάρτη την πατρίδα του Πινόκιο και του συγγραφέα του, την Ιταλία.
Διαβάσαμε και "λύσαμε" το αίνιγμα "Ξύλινο μουτράκι, γελαστό ανθρωπάκι, μύτη σκανταλιάρα, μικρή, μεγάλη ζαβολιάρα!"αρχείο αινίγματος.
Συζητήσαμε για το έθιμο της Πρωταπριλιάς και γνωρίσαμε τις συνήθειες του υπόλοιπου κόσμου, τη μεταφορά της αρχής του χρόνου από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου και τους ψαράδες της Βόρειας Θάλασσας( το άρθρο θα διαβάσετε εδώ).
Συζητήσαμε τη διαφορά του αστείου, της πλάκας που γίνεται ως έθιμο της ημέρας από τα ψέματα, σχολιάζοντας κυρίως το παραπάνω παραμύθι, αλλά και γεγονότα από την καθημερινή ζωή των παιδιών μεταξύ τους.
Τραγουδήσαμε το τραγούδι τα ψέματα και ονομάσαμε το είδος κειμένου που περιέχει και λέξεις και εικόνες :Εικονόλεξο - το τραγούδι.
Με βάση το παραπάνω τραγούδι παίξαμε το παιχνίδι: Αλήθεια ή Ψέματα;
Η δασκάλα διαβάζει μία πρόταση από το κείμενο και τα παιδιά επιλέγουν ανάμεσα στις λέξεις αλήθεια ή ψέματα που έχουμε τοποθετήσει λίγο πριν στο πάτωμα αλήθεια ή ψέματα;
Στη συνέχεια γράψαμε στο κείμενο μας τις λεξούλες που διαβάσαμε πιο πριν : αλήθεια ή ψέμματα - Πινόκιο.
Τελειώσαμε την ημέρα μας ζωγραφίζοντας τον Πινόκιο και γράφοντας το όνομά του με τη δραστηριότητα από το blog το νέο νηπιαγωγείο που ονειρεύομαι.
(μερικές από τις ιδέες που χρησιμοποιήθηκαν περιέχονται στο περιοδικό "Σύγχρονο Νηπιαγωγείο" τεύχος 62 - Μάρτιος/Απρίλιος 2008).
