Χειμώνας (λίγο ακόμα)

Συνεχίζουμε για λίγο με τη θεματική του "Χειμώνα" επειδή βρήκαμε πολύ ενδιαφέρουσα την ιδέα της συναδέρφου Αριάδνης από  Το Νηπιαγωγείο μ' αρέσει πιο πολύ, η οποία συμπεριελάμβανε και Γλώσσα και Μαθηματικά και Κουκλοθέατρο και Δραματοποίηση.

Την "υιοθετήσαμε" λοιπόν, την εξελίξαμε και ιδού:

Αρχίσαμε με το πολύ ωραίο ποίημα με τα 10 χιονανθρωπάκια μικρά. Γράψαμε το κείμενο στο word - https://docs.google.com/file/d/0B4O-zWo9tNRKNmhXemhPQ19RSUE/edit.

Είπαμε το ποιηματάκι στην ολομέλεια, το παίξαμε , μετρήσαμε με τα δάχτυλα μας τα 10 χιονανθρωπάκια να λιώνουν ένα-ένα.

Έπειτα παίξαμε με τα γάντια και τα 10 χιονανθρωπάκια - https://docs.google.com/file/d/0B4O-zWo9tNRKXzdzNF9ZZ1hUNnM/edit - και μετρήσαμε έτσι πολλές πολλές φορές τη σκάλα του 10 προς τα κάτω. Και πάλι και πάλι μέχρι που τα γάντια σκίστηκαν από τη χρήση.

Ένα παιδί ήταν ο ήλιος και ένα άλλο αφαιρούσε από τα γάντια το χιονανθρωπάκι που έλιωνε. 

Για να τελειώσουμε με τα χιονανθρωπάκια κάναμε και ατομική εργασία. 

Γράψαμε δίπλα σε κάθε στροφή τον αριθμό με τον οποίο άρχιζε ο στίχος κάθε στροφής από την μία πλευρά και από την άλλη πλευρά γράψαμε όσες γραμμές είναι ο αριθμός. Στο πίσω μέρος χρωματίσαμε και τα χιονανθρωπάκια.

Ολοκληρώνοντας το χειμώνα και τις φωνούλες του χειμώνα από το τραγούδι "Η παγωνιά", φτιάξαμε και χιονάνθρωπους και πάνω τους γράψαμε όλες τις φωνούλες.

Παράλληλα με τους χιονάνθρωπους, μαζί με τα παιδιά επιμεληθήκαμε τη διακόσμηση του 3ου ταμπλό της τάξης.

Φέρνοντας λοιπόν το χειμώνα μέσα στην τάξη, φτιάξαμε πιγκουίνους στο φυσικό τους περιβάλλον. Την ιδέα εμπνευστήκαμε από το Δημοτικό Παιδικό Σταθμό Ηρακλείου.

Αποκριάτικο Πάρτι

Νομίζω ότι, μπορούν όλα τα υλικά πράγματα να μας τα στερήσουν, αλλά εμείς οι Έλληνες, δε θα χάσουμε ποτέ τη χαρά, την αισιοδοξία και την επιθυμία για γλέντι.Είναι μέσα στον ήλιο μας βρε παιδί μου, που λάμπει μέσα στην ψυχή μας που κυκλοφορεί στο αίμα μας.....

Έτσι και φέτος όπως και κάθε χρόνο τέτοια εποχή .... θα γλεντήσουμε.

Είστε όλοι καλεσμένοι μας. Μασκαρεφτείτε και φέρτε μόνο την καλή σας διάθεση!

Θέατρο στο Ρουφ

Τη Δευτέρα 27 Ιανουαρίου το Νηπιαγωγείο μας παρακολούθησε τη θεατρική παράσταση "Τα παιδιά που βλέπουν τα τρένα να πετούν", στην αμαξοστοιχία του Ρουφ, που είναι ειδικά διαμορφωμένη για θεατρικές παραστάσεις.

Μόλις φθάσαμε στο χώρο, παίξαμε θεατρικό παιχνίδι, με θέμα τις αμαξοστοιχίες και τις βαλίτσες των επιβατών. 

Μας έδειξαν δηλ., τα περιεχόμενα από δύο βαλίτσες και τα παιδιά έπρεπε να μαντέψουν ποιος ήταν ο επιβάτης που είχε στην κατοχή του την αντίστοιχη κάθε φορά βαλίτσα.

Κράτησαν ζωντανό το ενδιαφέρον των παιδιών, καθώς μέσα από τη βαλίτσα, έβγαιναν ευφάνταστα αντικείμενα, που συνήθως δεν πακετάρει ο μέσος επιβάτης.... σαλιάρες, χάρτες, γυαλιά μυωπίας, καραμέλες, κοκαλάκια, κορδέλες κ.α.

Το θεατρικό παιχνίδι παίξαμε στο χώρο που προορίζεται για φαγητό, όπου και φάγαμε αμέσως μετά την παράσταση.

Ο χώρος πολύ ασυνήθιστος, τα βαγόνια πολύ καλά διατηρημένα, το θεατρικό παιχνίδι εξαιρετικά ενδιαφέρον. 

Αυτό που δεν ικανοποίησε τα γούστα των παιδιών και των νηπιαγωγών ήταν η παράσταση, η οποία δεν είχε ξεκάθαρη αρχή, μέση και κυρίως τέλος και έτσι δεν "κράτησε ζωντανή" την προσοχή μας μέχρι το τέλος. 

Παρόλα αυτά, συνολικά, περάσαμε πολύ καλά.

Χειμώνας (συνέχεια ...κι άλλη)

Φτάσαμε, αισίως, στην τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου 2014 και ο καιρός έγινε λίγο χειμωνιάτικος. Λίγο βροχή, λίγο πτώση θερμοκρασίας. Ε, πειστήκαμε ότι ήρθε εν τέλει ο χειμώνας.

Αυτή την εβδομάδα, βγήκαμε από το σχολείο μας και πήγαμε και θέατρο στο Βαγόνι στο Ρουφ (θα ανεβάσουμε τα σχετικά αργότερα).

Συνεχίζοντας το χειμώνα, ασχοληθήκαμε με τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Κάναμε πίνακες αναφοράς με τα ζωάκια που κάνουν ύπνο το χειμώνα ή αλλιώς που πέφτουν σε χειμερία νάρκη.

Στην εργασία που ακολούθησε, μαζί με τα ζώα που κοιμούνται, γράψαμε και τους αρχηγούς των λέξεων , των ζώων, που έχουμε ήδη δουλέψει με τα παιδιά.

Το καλύτερο όμως της εβδομάδας αυτής, είναι το επιτραπέζιο που δημιούργησαν τα παιδιά με την καλή μου συνάδερφο, Ειρήνη, με θέμα τη χειμερία νάρκη.

Ζωγράφισαν σε ομάδες τον πίνακα του παιχνιδιού σε χαρτόνι κανσόν 70 Χ 100.

Στη συνέχεια έφτιαξαν τους αριθμούς και τις οδηγίες (απλές), του επιτραπέζιου.

Έφτιαξαν το κάθε παιδί ένα πιόνι με το όνομα του, στο οποίο ζωγράφισαν το πρόσωπο τους.

Έφτιαξαν ζάρι. Έφτιαξαν και τη φωλιά που θα κοιμηθούν τα ζωάκια, στο τέλος του παιχνιδιού.

Και πριν αρχίσει το παιχνίδι, έδωσαν στο επιτραπέζιο και όνομα: Ψάχνω τη φωλιά μου και τρελάθηκαν στο παιχνίδι. (η πρωτότυπη ιδέα ανήκει στη συνάδερφο από το Μέσα σε ένα σεντουκάκι).

Με αφορμή το ποίημα της παγωνιάς αποφασίσαμε να παίξουμε λίγο παραπάνω με τις φωνούλες που φωνάζουν πιο δυνατά στην αλφαβήτα μας.

Αρχίσαμε με το Ι,ι, του Ιανουαρίου.Βάλαμε μπουγάδα της αλφαβήτας, γράψαμε το Ι,ι στα ρούχα. Απομνημονεύσαμε το ποίημα του ιπποπόταμου με την ιλαρά από το Αλφαβητάρι του Ευγ. Τριβιζά. Διαβάσαμε επίσης και τα ποιήματα από τις Παρεούλες της Αλφαβήτας του Ευγένιου πάλι, και επίσης διαβάσαμε τις ρίμες της Ρένας Ρώσση-Ζαϊρη, α,β,γ...ω , Αλφαβητάριο τρελό. Παίξαμε το γνωστό μας παιχνίδι "ποιος θα βρει τα περισσότερα", εννοώντας φυσικά ποιος θα πει τις πιο πολλές λέξεις από Ι.

Συνεχίσαμε με το Ε,ε , βάλαμε πάλι μπουγάδα, απομνημονεύσαμε το Ελάφι που τρώει πιλάφι, του Ευγ. Τριβιζά.

Παίξαμε τα ραντεβουδάκια του Ε,ε με τον Ελέφαντα και την Ελεφαντίνα και κυκλώσαμε τα ε και γράψαμε τα Ε,ε από τις Παρεούλες της Αλφαβήτας.

 

Τελευταίο γι'αυτή τη βδομάδα, αφήσαμε το Α, α. Όπως καταλαβαίνετε τος βάλαμε μπουγάδα, παίξαμε το ποιος θα βρει τα περισσότερα - γεμίσαμε φύλλα και φύλλα Α3 - και τέλος σε ατομική εργασία κάναμε τα χαρούμενα χρυσόψαρα, από τι Παρεούλες της Αλφαβήτας. Είπαμε βέβαια, εννοείτε, και το Αρκουδάκι που άγγιξε ένα αστεράκι, του Ευγ. Τριβιζά.

Ταμπλό

Μπορεί στα περισσότερα νηπιαγωγεία, τα ταμπλό να είναι κάτι δεδομένο μέσα στο χώρο της τάξης, όμως στο δικό μας σχολείο, ΟΧΙ.

Από την ημέρα που μεταστεγαστήκαμε και πήγαμε στο νέο μας χώρο, εδώ και τρία χρόνια, τα ταμπλό, ήταν ένα όνειρο και ένας στόχος για τον οποίο κοπιάζαμε καθημερινά, και εμείς οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς.

Με το παραπάνω εννοώ ότι όταν πρωτοαντικρίσαμε το νηπιαγωγείο μας, θύμιζε νοσοκομείο.

Χωρίς να περιμένουμε ταμπλό, δώσαμε χρώματα από την πρώτη στιγμή στο σχολείο μας, με προσωπικές και νηπιακές δημιουργίες.

Μετά από 2 χρόνια βάφτηκε το νηπιαγωγείο μας, πέρσι, σε χρώματα που δε θύμιζαν νοσοκομείο, ευτυχώς!

Τρία χρόνια τώρα, σε συνεργασία με το σύλλογο γονέων, διαφορετικό κάθε χρόνο, ιδρώναμε να παίρνουμε προσφορές και να ακούμε υποσχέσεις, προκειμένου να εφοδιαστεί το σχολείο μας, με ταμπλό.

Φέτος, με μια δυναμική κίνηση, μόλις στην πρώτη συνάντηση των γονέων μεταξύ τους και με χρηματοδότηση φυσικά όλων των γονιών του σχολείου μας, ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Το νηπιαγωγείο μας, από την προηγούμενη εβδομάδα, έχει ΤΑΜΠΛΟ. Τέσσερα, μεγάλα με ωραίες και γερές ξύλινες κορνίζες.

Γονείς, σας ευχαριστούμε για άλλη μία, χιλιοστή φορά. Χωρίς εσάς, ξέρετε, ότι δυστυχώς, δεν βελτιώνεται η ποιότητα της εκπαίδευσης, όπως αυτονόητα και αυτόματα, θα έπρεπε να γίνεται από το κράτος.

αστόλιστα ακόμη....

και .... στολισμένα

Υ.Σ.  Κλαίρη, αν μας παρακολουθείς, τα καταφέραμε επιτέλους!!