Το πρόγραμμα της Γλώσσας για το Νηπιαγωγείο στηρίζεται στην
άποψη ότι η γνώση και η γλώσσα οικοδομούνται σταδιακά, μέσα από επικοινωνιακές
σχέσεις υποστηρικτικού χαρακτήρα.
Ένας από τους κεντρικούς άξονες της προσέγγισης είναι ότι τα
παιδιά οικοδομούν τη γνώση κάνοντας αναπόφευκτα λάθη κατά τη διαδικασία, λάθη όμως,
που η συγκεκριμένη προσέγγιση μας επιτρέπει να τα δούμε ως εκφράσεις της προσπάθειάς
τους να κατακτήσουν τη γνώση.
Η γλώσσα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας κάθε μαθητή.
Βοηθά το παιδί, προσχολικής ηλικίας να αποκτήσει και να μοιραστεί εμπειρίες, να
διεπιδράσει με τους συνομηλίκους του ή τους μεγαλύτερους του, να γνωρίσει τον
κόσμο και φυσικά να κοινωνικοποιηθεί.
Η προσέγγιση της ταυτότητας άρχισε από τι άλλο βέβαια: από το
όνομα μου και πιο συγκεκριμένα από τον αρχηγό του ονόματος του κάθε παιδιού.
Με την παρακάτω δραστηριότητα ανιχνεύσαμε τις γνώσεις των
παιδιών και με τα παιχνίδια που ακολούθησαν αξιολογήσαμε το αποτέλεσμα της δραστηριότητας.
Καθώς η Γλώσσα διαχέεται σε όλες τις μαθησιακές περιοχές ενός προγράμματος
σπουδών παλαιού ή νέου, ξεκινώντας από το βασικό στόχο, δηλ. την αναγνώριση
οικείων λέξεων στο περιβάλλον τους, την τάξη (αναγνώριση του ονόματος τους),
εμπλέξαμε τα μαθηματικά, τη φυσική αγωγή, τη μουσική (ρυθμός), τη μελέτη
περιβάλλοντος (αξία της ομαδικής εργασίας).
Συγκεντρωθήκαμε λοιπόν όλοι στην παρεούλα και «πετάξαμε» στο
κέντρο της τις καρτέλες με τα ονόματα όλων των παιδιών.
Όποιο παιδί αναγνώριζε το όνομα του, έπαιρνε το μολύβι του και το κρατούσε.
Σε όσα δεν το αναγνωρίζουν ακόμα, τα υπόλοιπα παιδιά τους βοήθησαν και έτσι όλοι καταλήξαμε να κρατάμε από ένα μολύβι.
Ρίξαμε στη συνέχεια στο κέντρο της παρεούλας το αρχικό του ονόματος κάθε παιδιού, φτιαγμένο σε wordart, κομμένο σε σχήμα κύκλου και τυπωμένο σε άσπρο χαρτί.
Τα παιδιά παρατηρούσαν την καρτέλα τους, έψαχναν για τον αρχηγό πάνω στην καρτέλα τους, δηλ. τον πρώτο στη σειρά όπως στο τρενάκι από παιδιά που φτιάχνουμε στην τάξη και το έψαχναν στο κέντρο της παρεούλας.
Έπαιρναν το αρχικό τους και στο τραπέζι της εργασίας, το στόλιζαν, το ζωγράφιζαν με ότι το καθένα επιθυμούσε. Τους δώσαμε ιδέες για τοπία, άνοιξη με λουλούδια και πεταλούδες και δέντρα, είπαν από μόνα τους για καλοκαιρινά τοπία με βυθό, φθινοπωρινά τοπία με φρούτα και φύλλα. Δώσαμε κι άλλες ιδέες με σχήματα κ.α. πολλά.
Αφού τελειώσαμε όλοι, κολλήσαμε το ζωγραφισμένο μας αρχικό πάνω σε ένα μεγαλύτερο κύκλο από κανσόν που είχε το αγαπημένο μας χρώμα και το φορέσαμε για μάσκα.
Και μετά συνέχεια παιχνίδι:
Ποιος είναι ο πιο γρήγορος;
Καθίσαμε όλοι κάτω οκλαδόν σε κύκλο. Τις καρτέλες των αρχικών είχε όλες συγκεντρώσει η δασκάλα. Όλα τα αρχικά ήταν γυρισμένα ανάποδα δίπλα της. Η δασκάλα γύριζε ένα αρχικό στην τύχη και το εμφάνιζε στο κέντρο της παρεούλας. Τότε τα παιδιά που το όνομά τους άρχιζε από αυτό το γράμμα έπρεπε να πεταχτούν πάνω, όσο πιο γρήγορα μπορούσαν, και να φωνάξουν το όνομα τους.
Νίκησε ασφαλώς η πιο γρήγορα ομάδα. Η ομάδα του Λ.
Τα παλαμάκια μου χτυπώ, το όνομα μου για να πω.
Τα ονόματα των παιδιών που πετάγονταν πάνω κάθε φορά, τα "χτυπούσαμε" παλαμάκια γρήγορα, αργά, ψιθυριστά, δυνατά, με τα χέρια πάνω, με τα χέρια κάτω, με τα χέρια να χτυπούν τα γόνατα, με τα χέρια να χτυπούν το πάτωμα, με τα πόδια να χτυπούν το πάτωμα.
Μέσα στην τάξη περπατώ με το γράμμα μου αρχηγό.
Τα παιδιά κρατώντας τα αρχικά των ονομάτων τους, περπατούν μέσα στην τάξη με τη συνοδεία μουσικής. Όταν η μουσική σταματά, όλα τα παιδιά κάθονται στα παγκάκια της παρέας, εκτός από το αρχικό που δείχνει η δασκάλα. Τα παιδιά με το αρχικό κάθονται όρθια στο κέντρο της παρεούλας, μέχρι να ελεγχθεί από τα υπόλοιπα παιδιά ότι έπαιξαν σωστά. Και φυσικά επειδή η δασκάλα θέλει πάντα να μπερδεύει και να παίρνει εκείνη τα αυτοκόλλητα, έδειχνε και γράμματα της αλφαβήτας για τα οποία δεν υπήρχαν αρχικά ανάμεσα στα παιδιά. Τα παιδιά μας όμως ήταν πολύ συγκεντρωμένα και έτσι η δασκάλα πήγε σπίτι της τη Δευτέρα, χωρίς κανένα αυτοκόλλητο!!!.
