Χειμώνα συνεχίσαμε και τη δεύτερη εβδομάδα, μα το μόνο που θύμιζε το Χειμώνα στη γειτονιά μας, ήταν τα γυμνά δέντρα.
Ξεκινήσαμε λοιπόν να τα παρατηρούμε και να κάνουμε ιστορίες γι' αυτά.
Χωριστήκαμε λοιπόν σε ομάδες, κάθε ομάδα επέλεξε από μία φωτογραφία να περιγράψει. Δημιούργησε μία ιστορία και έβαλε και τίτλο στην ιστορία της.
1η ομάδα: Δανάη-Σεμίνα-Ελεονόρα-Λουκία - Δημήτρης Ζ.
Να τι είπαν τα παιδιά:
"Νιώθει μοναξιά και δεν είχε φίλους να του κάνουν παρέα, μόνο τα λουλουδάκια που είχαν φυτρώσει. Ένιωθε ότι κρύωνε. Ήρθαν κάποιοι και του έκοψαν τον κορμό.Όταν κάποιος θα ήθελε να του κόψει τα κλαδιά του, θα νιώθαμε λύπη γιατί θα πόναγε".
Η ιστορία:
"Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα δέντρο, που έψαχνε φίλους και όποιο δέντρο συναντούσε δεν το ήθελε για φίλο. Και φύτρωσαν κάτι λουλουδάκια που ήταν πάνω του και επειδή ήταν αμυγδαλιά, φύτρωσαν αμύγδαλα. Και όταν νύχτωσε είχε φίλους τα αστεράκια και το φεγγαράκι."
Ο τίτλος:
"Είπε το δέντρο: ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΕΝΑ ΦΙΛΟ, ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;"
2η ομάδα: Σταματίνα- Μπέτυ- Χριστίνα- Χριστίνα- Εβίνα.
"Νιώθει χαρούμενο και ότι είναι μόνο του. Εμείς το βλέπουμε όμορφο".
"Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα δέντρο και ένιωθε χαρούμενο και είχε παρέα τα αστεράκια. Και ήρθανε κάποιοι και το κόψανε και στη θέση του βάλανε ένα κυπαρίσι και κόψανε και το κυπαρίσι και δε φυτέψανε τίποτα.Και είδανε μέσα ότι είχανε κάποια πράγματα, καρδιές χρυσές".
"Είπε το δέντρο: ΘΑ ΕΡΘΕΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;"
3η ομάδα: Χρήστος-Έλενα-Ελένη-Μιχαέλα-Ελευθερία.
"Νιώθει ότι κρυώνει, νιώθει ζωή, άμα ερχόντουσαν κάποιοι και το κόβαν εμείς θα στενοχωριόμασταν. Του αρέσουν τα ουράνια τόξα".
"Μια φορά και έναν καιρό ήταν οι 4 εποχές του παππού του χρόνου, είχαμε πάει εκεί και θα παίζαμε και θα του κάναμε μάτια, μύτη και στόμα. Θα το ζωντανεύαμε και θα μας έλεγε: πώς βρεθήκατε εσείς εδώ; Και θα του λέγαμε: με τα πόδια".
"Είπε το δέντρο: ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;"
4η ομάδα: Χρύσα-Κων/νος-Άγγελος-Νίνο-Γιάννης.
"Νιώθει χαρά. Όταν το βλέπουμε νιώθουμε και μεις χαρά".
"Το δέντρο χόρευε με ένα πουλί και το πουλί τραγούδαγε και είχαμε πάει και εμείς και χορεύαμε μαζί του και ενώ ήταν μικρό με το χορό έγινε μεγάλο. Το πουλί θα μας τραγούδαγε κι άλλο αλλά δε μας τραγούδησε γιατί είπε θα ξανασυναντηθούμε αύριο. Το δέντρο έβγαλε λάμπες βγάλανε μουσική για να χορέψουμε".
"Είπε το δέντρο: ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΡΧΕΣΤΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ;"
5η ομάδα: Μαρία-Δημοσθένης-Δημήτρης Π.-Μυρτώ-Παναγιώτης.
"Το δέντρο νιώθει λύπη γιατί δεν το παίζανε οι άλλοι φίλοι του, γιατί του λέγανε οι άλλοι ότι τα κλαδιά του δεν ήταν και τόσο σκληρά".
"Το δέντρο ήτανε κοντά στη θάλασσα και αισθάνθηκε ότι θέλει μουσική και με τη μουσική έπεσε για ύπνο. Το δέντρο έκλαιγε επειδή ο άνεμος είπε θα φυσήξω, αλλά το δέντρο δεν ήθελε. Και έτσι ο άνεμος δεν φύσηξε και το άφησε να κοιμάται".
Είπε το δέντρο: ΕΛΑΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΜΕ".
Αφού γράψαμε τις ιστορίες μας, ασχοληθήκαμε πιο πολύ με τον ίδιο το Χειμώνα:
1. Με τη βοήθεια μιας ιδεοθύελλας, συζητήσαμε τι μας θυμίζει ο Χειμώνας.
2. Γνωρίσαμε τον αρχηγό του "Χ, χ" με τη βοήθεια του Ευγ. Τριβιζά και το "Αλφαβητάρι με τους γλωσσοδέτες" και παίξαμε το παιχνίδι "Ποιος θα βρει τα περισσότερα". Πρόκειται για ένα αγαπημένο παιχνίδι που παίζουμε με όλα τα γράμματα που γνωρίζουμε. Βρήκαμε λοιπόν λέξεις που αρχίζουν από τη φωνούλα "Χ" και νίκησε αυτός που βρήκε τις περισσότερες λέξεις και πήρε τα περισσότερα αυτοκόλλητα.
Επίσης από το βιβλίο του Ευγ, Τριβιζά "Η παρεούλα της Χρυσής Χελώνας", κάναμε ατομική εργασία "Τα χαρούμενα χρυσόψαρα". Τα χαρούμενα χρυσόψαρα κρύβουν στα λέπια τους γράμματα. Από αυτά κάθε παιδί θα πρέπει να ξεχωρίσει και να χρωματίσει μόνο το "χ" και το "Χ".
3. Σχηματίσαμε τη λέξη "Χειμώνας" και κάναμε το Αλφαβητάρι του Χειμώνα.
4. Τον κάναμε γραμματοσαλάτα και γράψαμε ένα-ένα τα γράμματα του σε ατομική εργασία.
5. Και τέλος, κάναμε το γνωστό και μη εξαιρετέο τραγούδι "Η παγωνιά".
Η παγωνιά.
Είναι αγαπημένο μας και το κάνουμε κάθε χρόνο.
Στο τέλος της εβδομάδας, και έχοντας ακόμη στο καθημερινό μας τραγούδι, τον παππού το γέρο χρόνο, ασχοληθήκαμε λίγο με τις εποχές του χρόνου.Με τη βοήθεια της δασκάλας κάναμε τον τροχό των εποχών:
Ένας κύκλος χωρισμένος σε 4 μέρη, που το κάθε μέρος είχε ένα χαρακτηριστικό χρώμα για κάθε εποχή - Χειμώνας=άσπρο / Άνοιξη=πράσινο / Καλοκαίρι=τυρκουάζ / Φθινόπωρο=Κίτρινο.
Κάθε εποχή είχε και κείνη 3 παιδάκια, τους μήνες που τους μοιράσαμε στις εποχές ανάλογα με το τι έδειχνε η κάθε εικόνα για το μήνα.
Γυρίσαμε πολλές φορές φορές τον τροχό για να ξεχωρίσουμε τις εποχές από τους μήνες. Για να μάθουμε ότι οι εποχές είναι 4, τα ονόματα τους και ότι κάθε εποχή έχει και αυτή 3 μήνες, που είναι σύνολο 12.
Γυρίσαμε και μεις γύρω από τον τροχό, τρέχοντας ή περπατώντας και μετρήσαμε τις εποχές και τους μήνες. Και πάλι τους μήνες κάθε εποχής και τα ονόματα τους κ.ο.κ., πολλάκις.
Αφού παίξαμε με αυτό αρκετά, χωριστήκαμε σε ομάδες, αφού κάναμε κλήρωση με τα αρχικά κάθε εποχής (τράβηξε κάθε παιδί από το σακούλι της τάξης, ένα χαρτάκι, και χωρίστηκαν σε ομάδες όλα μαζί τα Χ=Χειμώνας, τα Α=Άνοιξη, τα Κ=Καλοκαίρι και τα Φ= Φθινόπωρο).
Κάθε ομάδα πήρε έναν μεγάλο κύκλο σε χαρτί Α3 και ζωγράφισε μέσα του τα χαρακτηριστικά της εποχής στην οποία ανήκε.
Τελειώνοντας η εβδομάδα, κάναμε και ένα απροειδοποίητο επαναληπτικό διαγώνισμα στα χρώματα!!
Ή αλλιώς
Παίξαμε τις μουσικές εφημερίδες των χρωμάτων.
Κάθε παιδί έπαιρνε μία εφημερίδα και την τοποθετούσε στο πάτωμα.
Κάθε παιδί έπαιρνε χαρτάκια από γλασέ σε όλα τα χρώματα.
Η μουσική έπαιζε και όλα τα παιδιά χόρευαν έξω από την εφημερίδα τους.
Όταν η μουσική σταματούσε, η δασκάλα φώναζε ένα χρώμα και το κάθε παιδί έπρεπε να το βρει ανάμεσα στα γλασέ χαρτάκια του και να το τοποθετήσει πάνω στην εφημερίδα του.
Νικητές αναδείχθηκαν εκείνοι που έβαλαν πάνω στην εφημερίδα τους όλα τα χρώματα που φώναξε η δασκάλα και με τη σειρά που τα φώναζε.
Ένα ειδικό αυτοκόλλητο δόθηκε και σε όποιον πρόσεξε την εφημερίδα-σπίτι έτσι ώστε να μην την τσαλακώσει ούτε φυσικά να την σκίσει κατά τη διάρκεια του διαγωνίσματος.
Ίδια απροειδοποίητα επαναληπτικά έχουν "πέσει", με τις χωρικές σχέσεις και με τους αριθμούς που έχουμε ως τώρα επεξεργαστεί.
Σας πληροφορούμε ότι τα παιδιά μας είναι πολύ καλά διαβασμένα!