Η μητέρα μέσα από την τέχνη 2

Μητέρα και ποίηση για παιδιά

Μανούλα

Η μεγάλη μου μανούλα

είναι η μικρή μου γη

φύτρωσα μικρό βλαστάρι

στης αγάπης την πηγή

σ'ένα κόρφο περιβόλι

κλέβω ρόδα απ' την αυγή

με χουχούλισμα τρανεύω

κι έχω ήλιο την στοργή

σαν αστέρι της τριγύρω

με το λόγο μ' οδηγεί

κόμπους φωςσταλάζει λέξεις

μες του νου τη χαραυγή

κι όταν πια σ' άγνωστους δρόμους

θα με παν καιροί γοργοί

θα με πιάνει από το χέρι

κάποια άγια της ευχή

Η μεγάλη μου μανούλα

μ' έχεο η μικρή μου γη

και λαό και βασιλιά της

κι η χαρά μου προσταγή.

Θέτις Χορτιάτη

 

Στη μητέρα

Αν είν' απόψε αστροφεγγιά

μανούλα, πάρε με αγκαλιά!

Κάνε φτερά τα δυο σου χέρια

κι ανέβασε με ως τ' αστέρια

Κι όταν θ' ανέβω εκεί ψηλά

μέσα στ' αστέρια τα πολλά,

θε να διαλέξω και θα βρω

δώρο για σε το πιο λαμπρό!

Κι αν είναι, μάνα, καταχνιά

και συννεφιά και σκοτεινιά.

στην αγκαλιά σου θα χωθώ

και μπόρα δε θα φοβηθώ.

Ντίνα Χατζηνικολάου

 

 

Μητέρα

Είδες μες τη γειτονιά

μιαν αυλή με λεμονιά;

Τι κακό γίνετ' εκεί!

Στέκουν κι οι περαστικοί...

Δω "Μανούλα" κει "Μητέρα"

_τούτο γίνετ' όλη μέρα.

Ποιος πεινά και ποιος πονεί,

κι όλοι βάνουν τη φωνή.

Ένα, να τονέ χτεσίσει,

άλλο, να τον σαπουνίσει.

Ποιος "Μανούλα" ποιος "Μητέρα"

_τούτο γίνετ' όλη μέρα

Αχ, μανούλα! πώς βαστάς

Φτερά να' χεις να πετάς!

Πώς μπορείς, παρακαλώ,

και δε χάνεις το μυαλό;

Δω "Μανούλα" κει "Μητέρα"

_τούτο γίνετ' όλη μέρα.

Έχεις κάποια πληρωμή

κι απ' τα χείλια σου στιγμή 
το χαμόγελο δε λείπει
και δεν τα σουφρώνει η λύπη;

Δω "Μανούλα" κει "Μητέρα"

_τούτο γίνετ' όλη μέρα.


Πάνω, κάτω: στη δουλειά,
στη βοήθεια, στα φιλιά.
Φαίνεται - ποιος το πιστεύει; -
πως ο κόπος λιγοστεύει,
σα σε κράζουν όλη μέρα
ποιος "Μανούλα" ποιος "Μητέρα"


Τέλλος Άγρας