Με αφορμή το Καρναβάλι...

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013, τα παιδιά του Νηπιαγωγείου μας συμμετείχαν σε ένα βιωματικό αποκριάτικο εργαστήρι συναισθηματικών δεξιοτήτων (με αφορμή το καρναβάλι) και κατασκεύασαν και τη δική τους αποκριάτικη μάσκα. Το βιωματικό εργαστήρι διοργανώθηκε από την ομάδα «Αεί φερείν» που επισκέφτηκε το σχολείο μας.

Σκοπός του εργαστηρίου ήταν η ενίσχυση της αυτοεικόνας των παιδιών, η ανάδειξη των χαρισμάτων τους και η συνειδητοποίηση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας τους.

Το εργαστήρι πραγματοποιήθηκε ξεχωριστά για κάθε τμήμα για να γίνει η προσέγγιση όσο πιο εξατομικευμένη ήταν δυνατό να γίνει.

Οι δύο εκπρόσωποι της ομάδας που είναι και συνάδερφοι, αφού συστήθηκαν με τα παιδιά, άρχισαν την προσέγγιση τους προσπαθώντας να τους τονώσουν την αυτοπεποίθηση με την ερώτηση «Τι έχω καταφέρει μέχρι τώρα». Μερικές από τις απαντήσεις που δόθηκαν ήταν, «κατάφερα να φτιάξω μάσκα αρλεκίνου», «κατάφερα να μάθω την αλφαβήτα», «κατάφερα να κόβω καλύτερα», «κατάφερα να μάθω να ζωγραφίζω καλύτερα», «κατάφερα να κάνω φίλους» κ.α.

Έτσι αφού νιώσαμε καλύτερα για τα επιτεύγματα μας, οι παιδαγωγοί συνέχισαν κάνοντας ένα «συμβόλαιο» με την ομάδα.

Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η ομάδα ήταν οι εξής:

·        Μιλάω με χαμηλή φωνή.

·        Σηκώνω το χέρι μου όταν θέλω να μιλήσω.

·        Δεν καταστρέφω αντικείμενα.

·        Δεν σπρώχνω, δε χτυπάω, δε λέω άσχημα πράγματα, δηλ. όχι βία.

·        Ακολουθώ τους κανόνες που βάλαμε.

·        Δεν ενοχλώ τους άλλους.

·        Συνεργαζόμαστε, συζητάμε για να λύσουμε ένα πρόβλημα.

·        Προσπαθούμε για το καλύτερο.

·        Μιλάω ευγενικά.

·        Δεν μαρτυράω.

Στη συνέχεια, αφού «δεθήκαμε» με το συμβόλαιο, παίξαμε ένα παιχνίδι με μουσική για να δεθώ ακόμη παραπάνω με το φίλο μου.

Έτσι ανάμεσα στα άλλα, βρίσκω ένα φίλο, ενώνω ώμο με ώμο, μύτη με μύτη, πλάτη με πλάτη, κοιλιά με κοιλιά, δάχτυλο με δάχτυλο, ποπό με ποπό, περπατάμε όλοι μαζί στο χώρο. Γελάσαμε και διασκεδάσαμε πάρα πάρα πολύ.

Μαζευτήκαμε πάλι στην ομάδα για να συζητήσουμε για τον εαυτό μας. Αναρωτηθήκαμε τι είναι ο εαυτός μας.

Ο εαυτός μας είναι το σώμα μας, η υγεία μας, τα συναισθήματά μας.

Έτσι εκφράσαμε μερικές σκέψεις για τον εαυτό μας:

·        «Σκέφτομαι αυτό που έχω καταφέρει, τις δυσκολίες μου, αυτό που έχω βάλει στόχο»

·        «Σκέφτομαι να είμαι καλύτερος, μια επιθυμία, ένα όνειρο»

·        «Σκέφτομαι την οικογένειά μου, την επικοινωνία»

·        «Σκέφτομαι τις ανάγκες μου»

Για να εξερευνήσουμε τα χαρακτηριστικά μας, μας βοήθησαν οι φίλοι μας τα ζώα και συγκεκριμένα οι μάσκες ζώων. Έτσι αναλύσαμε τα χαρακτηριστικά του κάθε ζώου:

Πρόβατο:      Καλός φίλος, χρήσιμο, ήρεμο ζώο.

Χελώνα:        Ντροπαλή, περπατάει αργά, είναι φιλική με τα άλλα ζώα, είναι αγωνίστρια, έχει πίστη.

Γατούλα:       Θέλει ησυχία, είναι μοναχική, είναι λίγο επιθετική, ναζιάρα, παιχνιδιάρα και χαδιάρα.

Λιοντάρι:      Είναι μεγάλο, δυνατό, γρήγορο, αρχηγός, άρχοντας.

Αρκούδα:      Τρομακτική, προστατεύει το παιδί της, καλή μαμά, της αρέσουν οι λιχουδιές.

Τίγρης:          Είναι άγρια, θέλει να είναι ελεύθερη, είναι οργανωτική.

Αετός:            Είναι ελεύθερος, περήφανος, δυνατός, γρήγορος, αρχηγός, όμορφος, καμαρωτό πουλί.

Πεταλούδα:   Μικροσκοπική, ευαίσθητη, της αρέσουν τα χρώματα, είναι φιλική με τα άλλα ζώα.

Κατασκευάσαμε λοιπόν ο καθένας τη μάσκα μας, απαντώντας στην ερώτηση: «Αν θέλατε να είστε κάποιο ζώο, ποιο θα θέλατε και γιατί (ποιος είναι ο εαυτός σας).

Μερικές από τις απόψεις που ακούστηκαν ήταν οι εξής:

·        Πεταλούδα, γιατί μ’ αρέσει να πετάω και μου αρέσουν τα χρώματα.

·        Τίγρης, γιατί μ’ αρέσει να χοροπηδάω.

·        Γάτα, γιατί μ’ αρέσει να κοιμάμαι πολύ.

·        Λιοντάρι, μ’ αρέσει να τρέχω.

·        Πεταλούδα, γιατί είναι όμορφη και έχει πολλά χρώματα.

·        Πεταλούδα, γιατί θα ήθελα να πετάω.

·        Τίγρης, γιατί μ’ αρέσει να πηδάω.

·        Λιοντάρι, γιατί μ’ αρέσει να τρέχω πιο γρήγορα απ’ όλους να είμαι ο πρώτος.

·        Τίγρης, επειδή πηδάει πολύ ψηλά.

·        Πεταλούδα, γιατί θέλω να είμαι ελεύθερος.

·        Πεταλούδα, γιατί είμαι ευαίσθητη.

·        Γάτα, γιατί μ’ αρέσει να κοιμάμαι και να χουζουρεύω.

Τέλος, βγάλαμε φωτογραφίες με τις μάσκες μας και φυσικά αξιολογήσαμε εμείς πρώτοι το εργαστήρι που παρακολουθήσαμε.

   

   
    Εκπληκτική δουλειά εκ μέρους των εκπροσώπων του εργαστηρίου, πολύ καλή παρουσίαση στα παιδιά. Κράτησε το ενδιαφέρον τους από την αρχή μέχρι το τέλος με την εναλλαγή της συζήτησης, της κίνησης, του παιχνιδιού και της κατασκευής. Όσο αφορά στην ίδια την κατασκευή, γνωρίσαμε και μεις και τα παιδιά μερικά πολύ πρωτοποριακά υλικά, τα οποία συναντούσαμε πρώτη φορά στα τόσα χρόνια που κάνουμε κατασκευές.
    Ευχαριστούμε πολύ Κάτια για την αξέχαστη εμπειρία μας, στα  σχετικά με τον εαυτό μας συναισθήματα.