Εκδηλώσεις στο Νηπιαγωγείο μας

Ο κόσμος των συναισθημάτων

Σήμερα πραγματοποιήθηκε στο νηπιαγωγείο μας το εκπαιδευτικό πρόγραμμα "O κόσμος των συναισθημάτων" από την ομάδα " H Κιβωτός της γνώσης" (τηλ. 210-6215 628 / 210-9585 919).

Βρέθηκε κοντά μας η κα Αντιγόνη και μας ταξίδεψε με πολλούς τρόπους στα συναισθήματα.

Αρχίζοντας το πρόγραμμα και για να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ μας, είπαμε το όνομά μας και τι είναι αυτό που μας κάνει χαρούμενους.

Μερικές από τις απαντήσεις που λάβαμε:

Αγάπη: Είμαι χαρούμενη όταν κάνω μπαλέτο.

Δανάη: Είμαι χαρούμενη όταν πάω σε σπίτι ενός φίλου μου.

Χρήστος: Είμαι χαρούμενος όταν παίζω με τον αδερφό μου, τη μαμά μου και τον μπαμπά μου.

Κάτια: Όταν πηγαίνω σε πάρτι με τις ξαδέρφες μου.

Κων/νος: Όταν παίζω με τα αυτοκινητάκια μου.

Ιωάννα: Είμαι χαρούμενη όταν χορεύω.

Γιώργος Κορ.: Είμαι χαρούμενος όταν ζωγραφίζω.

Παναγιώτης: Όταν ο μπαμπάς μας πηγαίνει στο τσίρκο με την αδερφή μου την Ειρήνη.

Εύη: Όταν κάνω τραμπολίνο.

Γιάννης: Όταν πηγαίνω κολυμβητήριο.

Άγγελος: Όταν ζωγραφίζω.

Αντέλα: Είμαι χαρούμενη όταν πάω με τους φίλους μου ζωγραφική.

Γιώργος Καλ.'Οταν πηγαίνω στο σπίτι του Ηλία.

Σταματίνα: Όταν ζωγραφίζω.

Αλέξης: Όταν παίζω με τους φίλους μου.

Ηλίας: Όταν ζωγραφίζω.

Ελεάννα: Όταν πάω σε ενα πάρτι της Κάτιας.

Ειρήνη: Όταν τρώω παγωτάκι.

Δημήτρης: Όταν πηγαίνω στο τσίρκο.

Μάριος: Όταν πηγαίνω για κολυμβητήριο.

Στη συνέχεια αφού είπαμε και τα ονόματα πολλών συναισθημάτων, τα οπτικοποιήσαμε και παίξαμε παντομίμα σε ομάδες. Δείτε τι ακριβώς κάναμε:

Στη συνέχεια δημιουργήσαμε το "φανταστικό δικό μας παραμύθι". Μεταφερθήκαμε με το αερόστατο στη χώρα των παραμυθιών με τις νεράιδες, τους μάγους και τις μάγισσες:
...η μαγική χρυσόσκονη σήκωσε ψηλά στον αέρα το αερόστατο μας και ξεκινήσαμε....

......ταξιδέψαμε, ταξιδέψαμε ώσπου φτάσαμε....
 

 Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Λουλουδοκαρδουλένια.

Ήταν με την οικογένειά της, τη μαμά, το μπαμπά και τ΄αδέρφια της και ένιωθε πολλλή αγάπη αλλά μερικές φορές και λύπη και θυμό.

 

 Ζούσε σε μια πολύ μαύρη πόλη που οι άνθρωποι ένιωθαν άσχημα και στεναχώρια και θυμό.

 

Η Λουλουδοκαρδουλένια όμως έπαιζε και τους φίλους της και τότε ένιωθε πολλή αγάπη και χαρά.

Βρέθηκε σε ένα καράβι για να πάει αρχικά στην Κρήτη, επειδή ήταν πιο φωτεινή από την πόλη της.

 Ξαφνικά εκεί που ήταν στο καράβι μόνη της, ήρθε ένα τεράστιο, μεγάλο κύμα και η Λουλουδοκαρδουλένια φοβήθηκε πολύ.

Όμως πάνω από το μεγάλο κύμα εμφανίστηκε από το πουθενά η γοργόνα Χρυσάνθη-Άριελ. Η Λουλουδοκαρδουλένια ένιωσε χαρά και ανακούφιση.

Η γοργόνα της έδωσε ένα κλειδί που ανοίγει έναν θησαυρό.

 Μετά την οδήγησε στο  βυθό, στο σπίτι της και εκεί βρισκόταν και ο θησαυρός μαζί με τα ψαράκια.

Εκεί βρήκε τελικά ένα σεντούκι. Τι θα γίνει όταν το ανοίξει;Τι θα εμφανιστεί;

Αφού άνοιξε το σεντούκι, βρήκε μέσα μία ζωγραφιά με δυο φίλους που ήταν αγαπημένοι και ευτυχισμένοι.

 Κατάλαβε λοιπόν, ότι έπρεπε να γυρίσει πίσω στους φίλους της και με τη χαρά και την ευτυχία τους να φωτίσουν τη μαύρη πόλη τους.

Έτσι φωτίστηκε η πόλη τους κι ένιωσαν όλοι οι άνθρωποι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι όπως ένιωθαν και εκείνη και οι φίλοι της.

Ύστερα παίξαμε όλοι μαζί το παιχνίδι "Η θάλασσα της χαράς". Σ΄αυτή τη θάλασσα τα ψάρια και τα κύματα μένουν ακίνητα όταν ακούγονται λυπητερά και στενάχωρα λόγια, ενώ αντίθετα χοροπηδούν και χαίρονται όταν ακούγονται λόγια χαράς. 

Παίξαμε λοιπόν το παιχνίδι βασισμένοι στην παρακάτω ιστορία:

• Σήμερα το πρωί , ξύπνησα με πολύ κέφι και ήρθα στο σχολείο. 
• Στη διαδρομή για το σχολείο είδα ένα χτυπημένο πουλάκι. Προσπάθησα να το πλησιάσω, να δω τι έχει και είδα ότι ήταν πολύ βαριά χτυπημένο.
• Μια κυρία με πλησίασε και μου είπε ότι θα φροντίσει εκείνη το πουλάκι και θα γίνει πολύ πολύ καλά.
• Έτσι συνέχισα το δρόμο μου για το σχολείο. Φτάνοντας εκεί η δασκάλα μας είπε ότι θα πάμε εκδρομή στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.
• Ο καλύτερος μου φίλος όμως ήταν άρρωστος σήμερα και δεν θα ερχόταν μαζί μας.
•  Στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο θα δω τόσα ζωάκια που τόσο αγαπώ.
• Στο δρόμο όμως για το πάρκο, το λεωφορείο "έπαθε λάστιχο" και ο οδηγός έκανε πολλή ώρα να το αλλάξει.
• Όταν φτάσαμε στο πάρκο μας υποδέχτηκαν οι φύλακες με πολύ χαρά και μας έδωσαν καραμελίτσες.
• Όταν επιστρέψαμε στο σχολείο κατάλαβα ότι σήμερα κάποιες στιγμές λυπήθηκα και άλλες  χάρηκα πολύ.
• Κατάλαβα επίσης ότι αξίζει να προσπαθούμε, ακόμη κι αν είμαστε για λίγο λυπημένοι , να γίνουμε πάλι χαρούμενοι.   

  

Τέλος, ζωγραφίσαμε το "ρολόι των συναισθημάτων". Σε ένα χαρτόνι, χωρισμένο σε 4 μέρη, τα παιδιά ζωγράφισαν αρχικά τη χαρά και τη λύπη και στη συνέχεια 2 άλλα συναισθήματα που ήθελαν. Η κα Αντιγόνη έβαλε στις εργασίες όλων έναν δείκτη ρολογιού. Κάθε μέρα, τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν το ρολόι των συναισθημάτων για να εκφράζουν πώς νιώθουν μια συγκεκριμένη στιγμή.